Gisteren (2006) nog een afspraak gemaakt met Fedli Hassan, de broer van de camping eigenaar. Hij heeft een “Grand Taxi” en gaat met ons naar diverse bezienswaardigheden in Marrakesh. Wij gaan met ons vieren en twee Engelse koppels, Allan & Shirley en David & Jane, sluiten zich bij ons aan. Het zijn gezellige mensen ze wonen in Newcastle. De Majorelle-tuin is ons eerste doel. Deze door de Franse schilder Jacques Majorelle rond 1923 aangelegde tuin bij zijn woning/atelier in Marrakesh is een aanrader voor iedereen die Marrakesh bezoekt. Z’n diepblauw geverfde atelier in het midden van de tuin met de vijvers vol vissen en waterlelies geeft een prachtig contrast waar de in pastel tinten geverfde vazen met planten nog aan meewerken. Prachtige palmen en bougainville en de meer dan 1800 cactus-soorten maken dat je hier niet uitgekeken raakt, het is bovendien heerlijk koel onder de gigantische hibiscus planten en yucca’s.
Jacques Majorelle, geboren in Nancy, op 7 maart 1886 zoon van meubelmaker Louis Majorelle, werd vanaf zijn jeugd ondergedompeld in de art nouveau-beweging van de School van Nancy. Van Nancy naar Parijs was slechts de eerste stap in zijn leven als kunstenaar. Vanwege z’n longziekte was hem geadviseerd naar een drogere omgeving te verhuizen. Hij besluit naar het buitenland te gaan om nieuwe ontdekkingen te doen en zijn verbeelding te voeden. In 1910 vertrok hij naar Egypte. Maar in 1917 verhuisde hij naar Marokko. Vooral de steden Marrakesh en Casablanca maakten een goede indruk op hem. En hij vestigde zich in Marrakesh. Villa Bou Saf, Majorelle ‘s werkplaats in Marrakesh, in het Noordwesten van de medina, in de wijk Rouidat. In 1924 liet hij er naar eigen inzicht een villa bouwen, een vrije impressie van een traditioneel Marokkaans woonhuis. Hij plantte vele soorten bomen en planten in de tuin: sinaasappelbomen, kokospalmen, yucca’s, jasmijnen, bananenbomen, bougainvilles, fuchsia’s, cactussen en agaven. Hij creëerde vijvers, fonteinen, pergola’s en paden. In 1937 schilderde hij zijn villa in felle kleuren, gedomineerd door het ultramarijn blauw, “Majorelle Blue” is een heldere, intense, frisse tint diepblauw. Waarvoor hij de naam Majorelle Blue als handelsmerk registreerde. Hij had de kleur opgemerkt in Marokkaanse tegels, in Berberse burnouses en rond de ramen van gebouwen zoals kasbahs en inheemse adobe huizen. In 1947 stelde hij zijn tuin open voor het publiek. De schilder vertegenwoordigt de souks, de inwoners en de Marokkaanse architectuur en weerspiegelt hun authenticiteit. Hij zal vooral geïntrigeerd zijn door de Kasbahs van de Atlas, die hij herhaaldelijk schildert en een van zijn favoriete thema’s vormt. Deze plek is gerestaureerd door de Yves Saint Laurent Foundation en Pierre Bergé en is nu open voor het publiek. Hij overleed in 1962.
