Deel 8 Bedrijvigheid in de (oude) Grunobuurt. e.o.
Door Joop Cleij.
Dan zitten we op de hoek van de Eelderstraat waar het een beetje een vreemde situatie is.
Café Bolhuis lijkt aan de Paterswoldseweg te staan, echter het adres is Westerbadstraat 1. Hoe kan dat? In 1880 werd door Leendert Nauta de opdracht voor de bouw gegeven van het pand waar nu Café Bolhuis onderdeel van uitmaakt, aan het einde van de stad: Westerbadstraat 1, 1a en Eelderstraat 8 en 8a. In 1895 vinden we een eerste advertentie waarin een bijeenkomst is in het koffiehuis van H. Evenhuis met de naam ‘De kleine beurs’ aan de Westerbadstraat. 
In ongeveer hetzelfde jaar nam het remise kantoor ‘Tramweg Groningen-Paterswolde-Eelde’ zijn intrek op Hoornsche Dijk 18-20 (ook de eerste keer dat de naam Paterswolder Straatweg voorkomt) en daardoor kreeg Westerbadstraat 1 er een functie bij als wacht- en vertrekruimte van de paardentram naar Paterswolde.
Dan, in 1899, duikt in de annalen voor het eerst de naam Bolhuis op. Hoogstwaarschijnlijk Jakob Bolhuis (16-12-1879) Op 9 december 1899 werden Westerbadstraat 1 en 1a en Eelderstraat 8 en 8a samen met de paardenstalling voor 30 paarden, in één keer verkocht voor 13.575 gulden.
In 1908 is er zekerheid, gezien een advertentie, over de eigenaar en tenaamstelling van het café. I. Bolhuis is dan eigenaar en naamgever. Dit is Izaäk Lambertus Bolhuis (toen 26 jaar oud) geweest. Hij geeft in 1935 of 1936 opdracht tot het bouwen van Paterswoldseweg 16-1, in de plaats van de stallen. Hij bleef eigenaar tot hij in 1941 is overleden. Daarna kwam eigenaar van Voorn. In 1978 of 1979 werd het pand gekocht door Gerard IJsseldijk, die het café ingrijpend verbouwd heeft. Met de nieuwe hoofdingang aan de Paterswoldseweg kant. in 1981 dienden er zich twee nieuwe eigenaren aan, Edo Anne Stukje en Ate Nijdam. (Samenvatting van geschiedenis café Bolhuis.)
Naast het z.g. Bolhuisplein zit kapsalon Onnes. Daarna was de remise van de GPE later GDS. Dit pand is aangekocht door Klaas van Kalker die hier in eerste instantie een winkel in gereedschappen en ijzerwaren runde. Later werd het gesplitst in 2 winkels waarin zich de elektronica zaak van Lo Gorter vestigde. Later overgenomen door P.Kuiter, die ook de winkel van van Kalker overnam. Nu is dat Manuals en Smit Entrance control en Piercing Mania. Hiernaast zat herenmodezaak S.Wolf, Bakker schoenlapper, R.Hellinga bloemist, B.Amsinga drogist, waar ik vaak voor m’n moeder Glycerine met kamferspiritus moest halen tegen droge handen. 
Ongeveer recht tegenover de Peizerweg op nummer 38 was tot 1968 de zaak van Germ Jan. Biemolt gevestigd, die dealer was van onder andere Heinkel scooters. In die tijd zocht men z’n vrouw niet zo ver weg. Zo was Gerda de dochter van Biemolt getrouwd met Hans de Vries zoon van de slager op de hoek bij de basculebrug.
Daarna Fietsenzaak “De twee wielen”. Pizzeria Butler tot 2013, toen werd het Pizzeria Rimini. En van 2014 tot 2020 café “de kornuiten”
Gerrit Wassing kantoorboekhandel. Waar mijn vader z’n rondzendboekjes met postzegels stalde. Gerrit verkocht de zegels dan met provisie uiteraard. J.Bergsma kruidenier, cafetaria “ons Moeke”, ’t nije spoor en daarna W.Schreuder. Fietsen 1950-1972. In 1955 kocht mijn moeder hier een nieuwe Gazellefiets. Haar oude fiets kreeg ik. Er werden een paar houten blokjes op de trappers gemonteerd, zodat ik erbij kon. 
Op de noord-hoek van de kleine Badstraat zat slager J.v/d Mei. En op de zuid-hoek de Electro en verlichtingszaak van Cees Zonderman, de latere eigenaar van discotheek “Blow Up” in de Poelestraat. In de begintijd van de televisie hadden ze een spelende in de etalage staan, daar stonden dan vaak drommen mensen voor te kijken. Dat was de laatste winkel voor de spoorwegovergang en hebben we ons cirkeltje gemaakt.
Heb je opmerkingen, correcties, suggesties of aanvullingen op dit deel, dan hoor ik dat graag. Uiteraard probeer ik het zo goed mogelijk te presenteren, maar een foutje is gauw gemaakt
