2003-4 Sint Petersburg

Op onze trip naar de Noordkaap laten we onze camper achter op de camping in Helsinki en nemen de trein naar Sint-Petersburg, waar we een hotel hebben geboekt voor een week.

Vrijdag 6.6 Omdat we niet te laat voor de trein wilden komen zaten we er al drie kwartier te vroeg. We kwamen al gauw met een ouder echtpaar uit Californië aan de praat, die gingen ook naar St Petersburg voor een week, leuke ervaringen uitgewisseld. In de trein werd ons paspoort ingenomen voor controle, een uurtje later werden ze weer terug gebracht. Iets voor de grens kwam er een soort consumptiekarretje door de trein. Alleen deze was niet voor de verkoop van pepermunt, kauwgum, frujetta, amusantje, kinderkrantje nieuwe lach, Haagse post, koffie, maar in dit geval konden we er onze euro’tjes omwisselen tegen roebels. Op het station van Vyborg, het eerste station in Rusland, kwamen er wel 20 geüniformeerde mannen en vrouwen de trein in allemaal hadden ze kennelijk een functie want alle papieren van ons werden zorgvuldig bekeken. Exact op de juiste tijd, 14.15 uur, reden we het Finland station binnen. Het was inmiddels gaan regenen en dat veranderde in een stortbui toen we op zoek gingen naar een taxi, onderhandelen in de stromende regen is geen pretje, toch kregen we de gevraagde 1000 roebels gereduceerd naar 500. Later bleek ons dat voor dit ritje van een kwartier 200 al als royaal beschouwd kan worden.

Van deze chauffeur kregen we een voorproefje hoe er hier wordt gereden, verkeersregels zijn hier niet gemaakt om te worden nageleefd. Toch zijn we veilig in het hotel afgeleverd. Dit hotel ziet er aan de buitenkant wat haveloos uit van binnen koel, grijs en zakelijk echter wel met vriendelijke dames achter de balie. Ook de kamer was idem dito maar wel schoon en met goede bedden. Vanuit ons raam keken we over de Newa naar het Smolny klooster dat in de (houten) steigers staat. Na ons te hebben geïnstalleerd zijn we aan de wandel gegaan. Eerst de brug over naar het klooster, dat werd gerestaureerd, we zagen een loodgieter bezig met het uitmeten van zink voor het dak. De meeste daken en vensterbanken zijn hier belegd met zink. Vervolgens zijn we richting het Moskow station gelopen wat nog een behoorlijke tippel is. In een kelder die was ingericht als restaurant hebben we een goede maaltijd gehad. Het was ongeveer zo’n restaurant als “La Place” bij V&D. Terug in het hotel hebben we nog wat gelezen en vervolgens gaan slapen.

 

Zaterdag 7.6 Om 8.00 uur ontbeten want we wilden klaar zijn als Michael ons komt halen om halen 9.00 uur, maar wie er kwam geen Michael om negen uur niet maar om 10.00 ook niet. Toen zijn we maar het transit busje naar het metrostation gereden en vandaar via de Nevskiy Prospect naar het centrum gelopen. Langs het Pushkin theatre, het Academy Comedy Theatre, naar de opstandingskerk dit is een in de oud Russische stijl gebouwde kerk met allemaal van die gouden uien torentjes, heel interessant. Op een souvenir marktje daar vlakbij hebben we een antiek zout stelletje gekocht, verder was het hoofdzakelijk de bekende souvenirs als bontmutsen, legeronderscheidingen, houten poppetjes en in schelle kleuren beschilderde kommetjes en vaasjes. Verder wat rondgelopen langs de Karamskliy Kathedraal , Alexander kolom en vervolgens rondom de Hermitage om foto’s te maken. Een uurtje lekker in de zon gezeten bij een fontein in een parkje tussen de admiraliteit en de Hermitage. Daar liep een meisje met een klein beertje aan een riem waar je mee op de foto kon. Aan de overzijde van de Newa staat het “Peter de Great” museum de “Kunstkammer” dat hebben we vervolgens bekeken, erg indrukwekkend is dat. Peter de Grote, was een verzamelaar van rariteiten, zoals dat toen werd genoemd, hij verzamelde onder andere misvormde foetussen en Siamese tweelingen op sterk water. Maar ook allerlei gebruiksvoorwerpen uit het oude Rusland en het verre oosten, China, Siberië, Oezbekistan en zo voort, dat is werkelijke een fantastische verzameling geworden, we hebben er dan ook een paar uur rond gelopen en onze ogen uitgekeken. De gehele Nevskiy Prospect terug gelopen naar het restaurantje van gisteravond en vervolgens met het transfer busje terug naar het hotel. Zo’n ritje kost ons 20 roebel per persoon dat scheelt nogal met die taxi.

 

Zondag 8.6 Om negen uur stonden we weer in de hal te wachten op Michael, misschien had hij zich in de dag vergist, maar weer kwam hij niet opdagen, dus maar weer met het busje naar de stad. Vanaf het Moskow station hebben we de metro genomen naar het centrum. Die metro is een belevenis op zich zelf, ten eerste is de bewegwijzering uiterst slecht en bovendien ook nog eens alleen in het Russisch. Dan ga je met een roltrap in 1 keer door naar een diepte van ruim 110 m naar beneden. Je staat er niet op een normaal perron maar er zijn allemaal deuren waarachter de metro aankomt. Die deuren zijn rondom met rubber afdichting, later hoor ik dat, dat is om het eventuele grondwater buiten het station te houden. Maar we hoeven maar 1 station verder, maar dat is wel 3 km rijden. We gaan als eerste naar het Hermitage, via de binnenplaats gaan we naar binnen de entree is 320 roebel maar daar staat tegenover dat de garderobe gratis is. Eerst een kopje koffie en een catalogus gekocht en toen aan de wandel. Het enorme paleis heeft een prachtige architectuur, schitterende zalen met kunstig ingelegde parketvloeren, beschilderde plafonds en wanden. Dan praat ik nog niet eens over de overweldigende hoeveelheid kunst voorwerpen, beelden en schilderijen. Er zijn ruim 1000 zalen en andere vertrekken in dit museum en ik schat dat we er misschien 200 van hebben gezien, maar dan begint het je te duizelen en neem je nog maar weinig in je op. we zijn er dan om 4 uur ook maar mee gestopt en het zonnetje weer opgezocht. Dit is echt een museum waar je zeker 10 maal heen kunt gaan en toch steeds weer nieuwe dingen zult ontdekken. Als we de brug over steken om het oude fort te gaan bekijken komen we het Amerikaans echtpaar uit de trein nog tegen, uiteraard wisselen we wat ervaringen uit. Bij het fort zijn een aantal Russen een vreemd spel aan het spelen, van een afstand van 20 mtr. smijten ze een houten stok naar een stapeltje klossen, ze zijn er erg bedreven in om die te raken, soms 2 tegelijk die wel een meter uit elkaar liggen. Het fort was niet zo indrukwekkend of het zou moeten zijn dat hier 300 jaar geleden de eerste steen is gelegd voor St.Petersburg. Terug aan de andere kant van de Newa hebben we een restaurant op gezocht, daar kwam Gep tot de ontdekking dat ondanks haar voorzorgen haar rugzak toch open stond, maar ze miste niets, dus dat viel nogal mee. Het valt wel op dat er hier erg veel mensen bedelen, oude mensen en zigeuners. Ook proberen veel, vooral oudere, keurig geklede heren je iets te verkopen, ansichtkaarten, boekjes o.i.d. ook veel oude vrouwen met seringen of lelietjes van dalen. Kwart voor 12 belde Michael ons op met een onduidelijk verhaal dat hij ons niet had kunnen bereiken, in elk geval voor morgen afgesproken om half 10.

 

Maandag 9.6
wegens een file bij de brug over de Newa kwam Michael ons pas om 10.00 uur halen. Na elkaar voorgesteld te hebben zijn we met hem naar het Petershof gereden dat ligt zo’n 30 km ten oosten van St.Petersburg aan de Fins golf. Helaas was op maandag het paleis gesloten maar de tuinen met prachtige fonteinen konden we wel bezoeken. Die fonteinen worden gevoed door een meer dat 20 km verderop ligt, de pijpleidingen die 300 jaar geleden zijn aangelegd werken nog steeds. De werking berust op het niveau verschil, er komt geen pomp aan te pas. De grote fontein spuit wel 20 m hoog de lucht in. Vanhier uit gaan we naar een paleis in Pushkin dat ligt ongeveer 40 km naar het zuiden. We rijden door de buitenwijken van St.Petersburg, dit is de weg naar het vliegveld en om alle bezoekers van de festiviteiten vanwege het 300 jaar bestaan niet te confronteren met de armoedige huisjes en afvalhopen zijn er langs de weg kilometerslange schuttingen aangebracht. Onderweg komen we langs de “Datcha” (zomerhuisje) van Michael en hij vraagt of we het eens zien wilden. Nou dat viel ons danig tegen, het was een volledig verwaarloosde boel, gewoon gênant om te zien. Michael verklaarde dat met tijd- en geldgebrek. We waren te laat om het paleis in Pushkin nog van binnen te gaan bekijken, dus ook daar hebben we de tuinen doorgelopen, niet zo spectaculair als in het Petershof. Met Michael terug in de stad in een restaurantje gegeten en werden we door hem afgezet bij het hotel.

 

Dinsdag 10.6
Met het busje van negen uur meegegaan, maar omdat er lange files voor de in reparatie zijnde brug stonden werden we bij een ander metrostation afgezet, dat was dus weer puzzelen hoe we verder moesten kwam er een Russisch meisje op ons af die uitstekend Duits sprak, om ons te helpen. Toen puntje bij paaltje kwam heeft ze ons helemaal begeleid naar binnenstad, hartstikke aardig die Russen.

 

Gelukkig hadden we de paraplu meegenomen want het regende toen we over de markt liepen die we daar ontdekten. Het was een echte volksmarkt maar helaas alleen maar met kleding schoenen enz. wel erg leuk om daar eens over te lopen. Vervolgens naar het Russisch museum, helaas was dat op dinsdag gesloten, we hebben daar niet veel geluk mee. In een internetcafé nog een e-mail naar Nederland gezonden (die achteraf gebleken niet is aangekomen). In een saladebar hebben we gegeten en vervolgens de gehele weg naar het hotel terug gelopen. Paspoorten gehaald en een afspraak met een taxichauffeur gemaakt voor morgen vroeg. Om tegen 11 uur belde Michael nog op of we een cadeau voor Greetje en Albert mee wilden nemen, hij komt die morgen op het station bij ons afleveren. Het verkeer is hectisch hier in St.Petersburg en je ziet veel oude opgelapte auto’s en verwaarloosd openbaar vervoer. Voor het station proberen een aantal dames hun gebruikte kleding te verkopen.

 

Woensdag 11.6
Op tijd waren we op het station, Michael was gelukkig deze keer ook op tijd met een grote doos bonbons. We kwamen met een Russisch echtpaar in de coupe te zitten die waren op weg naar Turku in Finland voor een vakantie. Na een tijdje kregen we daar een erg leuk gesprek mee die de gehele reis heeft geduurd. We hebben veel ervaringen met elkaar uitgewisseld. Hij was een nucleair ingenieur en zij professor chemie, ze konden ons veel over de situatie in Rusland vertellen zodat we er nu een wat beter beeld van hebben gekregen. De trein was exact op tijd weer in Helsinki zodat we met de metro al gauw weer bij ons huisje op de camping waren. De gehele middag hebben we besteed aan lekker rond klungelen op de camping.

 

Donderdag 12.6
Onze laatste dag in Helsinki besteed Gep aan de grote schoonmaak.En middags op naar de stad. Wat rond gelopen, Gep een blouse gekocht, ijsje gegeten en weer terug naar de camping, morgen gaan we verder naar het noorden. De Finse telefoon maatschappij Senora kan onze mobiel telefoon verbinding niet tot stand brengen, alleen de SMS berichten gaan er wel door, we besluiten daarom maar een fax te sturen naar Nederland. Dat gaat goed want we krijgen van Fred een sms bericht dat hij binnen is gekomen.