2003-6 Noorwegen

De zware wandeling naar de echte Noordkaap, 1,5 km noordelijk van de commerciële kaap. is ons in de benen geschoten. Maar we gaan er weer voor. zie hier

Maandag 23.6
Als een paar wrakken rollen we uit onze bedstee maar na het ontbijt gaat het toch wel iets beter met onze onderdanen, alhoewel we echt geen stap te veel doen. Eerst gaat de tocht naar de Toerist office in Honningsvag om ons diploma op te halen en vervolgens naar een leuk plekje aan zee waar we ons een paar uurtjes lekker laten verwennen door het heerlijke zonnetje. Daarna rijden we door richting Alta een 20 km daarvoor slaan we af naar het westen en komen bij het kleine plaatsje Laukvik op een mooi plaatsje te staan. Hier blijven we deze nacht staan, maar eerst gaat Gep. een heerlijke kruid cake bakken.

 

Dinsdag 24.6
‘t was iets later vanmorgen voor we vertrokken, maar met de benen gaat het gelukkig nu een stuk beter, uiterlijk lopen we er weer redelijk fit bij. In Alta gaan we een leuk museum bekijken over het noorderlicht, kopermijnen, de prehistorie en het leven van de Saami, erg interessant. Rond de middag genieten we weer een paar uurtjes van de zon op ons lijf, het mooie weer wil maar niet op. In “Sandbukt” vinden we een plaatsje bij de zee samen met een Zwitsers echtpaar in een camper.

 

Woensdag 25.6
Langs een mooie route E6 rijden we naar Olderdalen waar we met de pont oversteken naar “Lyngseidet”. 25 km verder alweer een pont nu over de Ullsfjorden. Daarna rijden we over de 91 naar Tromső waar we op een camping gaan staan want de was, de haren en het kontje moet weer eens schoon en natuurlijk de tanks van de camper vullen en legen. Na een lekkere douche gaan we met de bus naar het centrum van Tromső, erg groot is dat niet maar we vinden toch een internetcafé waar we even een mailtje naar Nederland kunnen sturen. Op de markt kopen we een paar stokvissen voor de kinderen en ook natuurlijk wat voor ons zelf. Verder hebben we ons verwend met een heerlijke pizza.

 

Donderdag 26.6
Om half elf reden we pas de camping af. Over de hogen boogbrug rijden we Tromső in, dat op een eiland ligt. Dan duiken we vervolgens een tunnel in die onder het centrum door loopt, midden in die tunnel komen we terecht op een rotonde een vreemde gewaarwording. Bij de pont over de Rystaumen moeten we ruim 1.1/2 uur wachten voor we overgezet kunnen worden. Even voorbij Bardu slaan we de zijweg in naar de Polarzoo en vinden daar een plekje tegenover een grote waterval en snelstromende rivier waar we de nacht door brengen.

 

Vrijdag 27.6
Regen op ons dak, dat waren we niet gewend. Al gauw verlaten we de E6 en gaan via de 848 en 825 langs diverse kleinere fjorden richting Harstad, via Sortland rijden we naar het noorden. We nemen op het eiland Andoy de westelijke route en vinden vlakbij Nordmela een plaatsje bij de zee. We kijken hier vrijuit op de Atlantische oceaan richting Groenland. Avonds gaan we een lange wandeling maken langs het hagelwitte strand, we vinden weer wat leuke dingen voor thuis o.a. een pracht mooi rvs-zakmes. Het weer is vandaag toch nog veel beter geworden.

 

Zaterdag 28.6
We vertrekken eerst richting Andenes dat helemaal op de noordpunt van Andoy ligt, het valt ons wat tegen wat rommelig en weinig activiteiten afgezien van de Whalewatching schepen. We rijden daarna langs de oostkant van het eiland terug naar Sortland waar we wat inkopen gaan doen en dan door naar de Lofoten. Op het eiland Hadselőya vinden we aan de westkant een mooi plekje bij de zee, waar we ook weer een mooie wandeling gaan maken. Het was vandaag een zeer warme dag, geen wolkje aan de lucht.

 

Zondag 29.6
half tien was het reeds toen we uit bed tuimelden, gelijk de korte broek weer aan, want we branden de tent uit. Eerst nemen we de ferry Melbu-Fiskebol als we op het eiland Gimsoya aankomen nemen we de noordelijke route naar Hovsund waar we bij een heel klein haventje een plaatsje vinden halverwege de pier, een uniek plekje, dichter bij de zee kunnen we niet staan. We hebben wel af en toe aanloop van mensen die een praatje maken, gezellig. Eerst een Belg die in z’n eentje op reis is en een videoreportage gaat maken van de zon als die vanavond om 12 uur op z’n laagste punt komt te staan. Daarna komt een echtpaar uit München langs te praten, daar hadden we op de ferry ook al een tijd mee staan te praten, iedereen rijdt zo hetzelfde rondje schijnbaar. Ik heb nog een paar mooie foto’s kunnen maken om 12 uur s ’nachts, van de reflectie van de haven in het spiegelgladde water. Al met al komen we pas om 1 uur op bed.

 

Maandag 30.6
Uiteraard was ons vertrek vanmorgen opnieuw wat aan de late kant, maar het is nu eenmaal vakantie dus “das macht kein Flaus aus”. Het eerste wat we tegenkwamen was het Vikingmuseum in Borg daar hebben we een paar uurtjes aan besteed, een prachtig museum. Er was een woonhuis na gebouwd van een Viking koning uit het jaar 900, het was erg origineel ingericht met alle gereedschappen en gebruiksvoorwerpen zoals ze die in die tijd moeten hebben gebruikt, overweldigend. In het meer lag ook nog een replica van een Vikingschip op ware grote. Al snel vinden we een leuke plek voor de nacht bij Nesland.

 

Dinsdag 1.7
nadat we een kopje koffiegedronken hadden op een parkeerplaats reden we door naar Hannoy. Toen ik daar foto’s wilde maken kwam ik tot de ontdekking dat ik m’n fototoestel kwijt was, die had ik laten liggen in het gras op de parkeerplaats, als de bliksem zijn we terug gereden en gelukkig lag hij daar nog op dezelfde plaats, grote schrik.

Op het meest zuidelijke puntje van de Lofoten ligt het plaatsje Å, hier hebben we het enige Stokvis museum van de wereld bekeken erg interessant, vooral de explicatie werd erg leuk gebracht door de eigenaar, Steinar Larsen. Natijd hebben we nog een tijdje met hem zitten napraten, een erg boeiende man. Ik kon nog een paar evenwicht botjes van een kabeljauw van hem kopen.

 

Op de terugweg dronken we een kopje koffie bij de brug naar Fredvang toen daar 2 Duitse vissers in een bootje langs kwamen varen, die riepen of wij ook belang hadden bij wat vis, nou dat kwam ons wel goed uit en even later lagen er 3 grote kabeljauwen voor ons op de steiger van zo’n 4 à 5 kg per stuk. Nadat ik die schoon had gemaakt hadden we het vriesvakje van de koelkast vol liggen, daar kunnen we wel 4 maal royaal van eten. We hebben om een uur of acht gelijk een portie opgegeten, nou dat smaakte uitstekend. Doorgereden naar Svolvær waar we bij de ferry zijn gaan staan zodat we morgenvroeg direct mee kunnen naar Skutvik.

 

Woensdag 2.7
De ferry van negen uur hebben we genomen, die kwam aardig vol te zitten want er was ook een groep Nederlandse caravanners van “Acsi” aangekomen, die we ook al in Helsinki en ergens boven in Finland tegen waren gekomen. De tocht duurde 2 uur en vervolgens hebben we een fikse rit gemaakt naar Fauske. Wel hebben we onderweg nog heerlijk gezwommen in een niet al te koud meer, dat was wel even lekker want het is weer een warme dag vandaag. In Fauske zijn we bij een aantal campers bij de haven gaan staan. Ik heb daar nog geprobeerd een hengeltje uit te gooien maar dat ging reeds bij de eerste worp mis. Het top oogje van de hengel bleek kapot te zijn waardoor de draad doorgesneden werd en m’n lood en blinker met een boog in het water van de haven verdween.

 

Donderdag 3.7
Vanuit Fauske zijn we richting Bodö gereden en toen via de RV 17 langs de kust naar het zuiden, dit moet een prachtige route zijn die geheel langs de kust naar Steinkjer gaat. We moeten daarbij zeker 7 maal van een ferry gebruik maken. Het begint al snel bij “Saltstraumen”. Dat is de sterkste getijde stroming van de wereld, 4 maal per etmaal stroomt hier zo’n 400 miljoen kubieke meter water door de 150 meter brede doorgang van de Saltenfjorden naar de Skjerstadfjorden. Dat gaat soms met een snelheid van 20 knopen wat tot gevolg heeft dat er enorme draaikolken ontstaan. Echt een heel spectaculair gezicht is dat. enige kilometers verder, als we een kopje koffiedrinken ontdek ik dat er mosselen op de rotsen zitten, dus ik gelijk aan het plukken, lekker. Bij Valnesvatnet ontdekken we een prachtig plekje bij een meer en waterval daar, gaan we eten en daarna de mosselen schoonmaken, de was doen en de camper een grote beurt geven want zowel van binnen als van buiten is dat wel een keer nodig. Tot besluit gaan we nog even in het meer zwemmen. Bij Glomfjord vinden we bij een stuwmeer een rustig plaatsje voor de nacht.

 

Vrijdag 4.7
Direct vanaf ons overnachtingsplaatsje reden we een 7.6 km lange tunnel in, en nog geen twintig km verder kwamen we bij de Skarsfjorden uit waar we bij het kleine plaatsje Holand met een pontje de fjord overstaken. Vandaar was het een wandeling van ongeveer 5 km naar de onderkant van een gletsjertong van de Svartisengletsjer. Dit is de tong die het laagste ligt van heel Europa. Het was een lange warme wandeling, maar de moeite waard toen we er aan kwamen. De laatste vijfhonderd meter was het klauteren over de gladde door de gletsjer uitgesleten rotsen, af en toe met behulp van een stuk touw. Op de terugweg kregen we leuke aanspraak met Clive en Virginia uit Engeland, die het ook gelopen hebben. Terug bij de camper heb ik eerst de mosseltjes gekookt en lekker opgegeten. Daarna rijden we door naar de ferry van Foröy-Agskardet. De eerste komen we niet op door de drukte, de volgende van Jektvik-Kilboghamn bereiken we tegen zessen en we sluiten achteraan, als die boot tenslotte met een uur vertraging aankomt zijn wij de eerste die er net niet op komen, dus weer wachten. We krijgen dan een kopje koffie aangeboden van Clive en Virginia die zich inmiddels achter ons hebben aangesloten, met hun Frankia camper, gezellige lui, ze wonen in Guildford, zuidelijk van Londen. Om kwart voor tien vertrekken we uiteindelijk voor de overtocht van ongeveer een uur. Die tijd vliegt snel om want we leren van Clive en Virginia een heel ingewikkeld kaartspel dat normaal veel wordt gespeeld in de Engelse pubs.

 

Zaterdag 5.7
We hadden de bedoeling om de gehele route 17 te gaan rijden langs de kust maar dan moeten we 7 ferry’s nemen en met de ervaring van gisteren hebben we maar besloten om eerder af te buigen naar de E6, die we bij Mosjöen bereiken. Onderweg bekijken we nog een machtige waterval. Bij de Majvatn slaan we een grindweggetje in die bestemd is voor vissers en na een paar honderd meter vinden we een prachtig plaatsje voor de nacht. Er staat zelfs een toilet en een afvalbak.

 

Zondag 6.7
afgelopen nacht is er een Duitser met een camper naast ons komen staan, die niet al te vriendelijk was. Vanmorgen was hij reeds vertrokken met achterlaten van een grote afval zak tussen de bosjes, dit soort mensen verpest het voor de echte camperaar. Op de grote parkeerplaats op de grens tussen de provincies Grondelag en Nordland krijgen we eindelijk verbinding met Fred waar we een leuk gesprek mee hebben, hij heeft het erg druk, zo alleen met de zaak, Bé is ook met vakantie, maar hij redt zich wel. Hier treffen we ook weer de Nederlandse mensen waar we in Fiskebol ook al mee hadden gepraat, dat wordt dus weer ervaringen uitwisselen. Als er zich opnieuw een Nederlands echtpaar, dat op weg is naar de Nordkapp, bij ons aansluit, bied Gep. allemaal een kop koffie aan, zodat we al spoedig met zes mensen in onze camper zitten te kletsen, een heel gezellig uurtje. Dan gaat iedereen weer een kant op. Wij rijden door richting Trondheim maar komen al spoedig in een stilstaande file te staan, dit duurt meer dan een uur. Er is enige kilometers verder een ernstig ongeluk gebeurt. Bij Trondheim kunnen we geen plekje vinden en rijden dan door naar de ferry van Flakk, waar we bij het water overnachten.

 

Maandag 7.7
We rijden terug naar Trondheim en parkeren bij de Kristiansen vesting en lopen vandaar naar het centrum na eerst de vesting te hebben bekeken, er was een expositie over de “Winteroorlog” tegen de zweden, het was helemaal uitgebeeld met prachtige tekeningen. Op de steile helling van de vesting naar beneden was een fietslift aangebracht, daar kon je, je fiets inhaken, een paar muntjes in de automaat en vervolgens word je met fiets en al naar boven gesleept, zoiets hadden we nog nooit eerder ergens gezien. De stad hadden we in een paar uur wel bekeken, overwegend houten huizen zagen we hier. In een boekwinkel zagen we in een krant dat bij het ongeluk van gisteren nog drie doden en negen gewonden waren gevallen. Nog een paar uurtjes gereden en tegen half zes vonden we een plaatsje tussen de lupinen bij het dorpje Rindal.

Dinsdag 8.7 8 uur waren we eruit en al snel reden we door het bochtige maar vruchtbare Surnadal naar Halsanaustan aan de Halsafjorden daar kregen we al snel aansluiting op de ferry naar Kanestraum. Niet zo heel veel verder kwamen we bij een heel bijzondere brug waar een aantal campers op de P stonden waar we ons bij aansloten. Hier hebben we een paar uur gestaan, bij de vissers kijken en Gep. haar wasje doen, want er is warm water voorhanden in de toiletten. Tegen twee uur reden we door naar Molde. Hier vonden we een goede plek direct buiten het centrum aan het water van de Moldefjorden. We gaan nog een wandeling maken in de stad en een e-mail naar de kinderen sturen in de toerist office, het is een erg mondaine stad met grote hotels en luxe winkels. Op het marktje kopen we nog wat gedroogd rendiervlees.

Woensdag 9.7
Vanuit Molde moeten we met de ferry oversteken naar Vestnes, we kunnen zonder te wachten zo de ferry op rijden en een half uur later zijn we over. De bedoeling is dat we naar Alesund gaan vandaag, we nemen echter niet de snelle route E39 maar slaan in Vestnes rechtsaf richting Tomra fjord. Na een aantal kilometers gaat het wegdek over in gravel en omdat het een beetje vochtig weer is vanmorgen wordt de kleur van de camper veranderd in licht grijs. In Alesund is een speciale camperplaats aan het water gerealiseerd die echter wel NOK 140 voor 24 uur kost, net zo veel als een camping dus. Maar omdat het maar vijf minuten lopen vanaf het centrum is gaan we er toch maar staan. Het is inmiddels weer prachtig mooi weer geworden en we wandelen de gehele middag door de stad. Het is er erg gezellig want er is ook een marktje en leuke winkels. Het is inmiddels weer prachtig mooi weer geworden en we wandelen de gehele middag door de stad. Het is er erg gezellig want er is ook een marktje en leuke winkels. Aan de haven is het een hele bedrijvigheid met ferry’s en cruiseschepen enz. in een antiekwinkeltje tik ik nog een leuke oude houten fruitschaal op de kop voor NOK 400 wat niet duur is. Terug bij de camper ga ik nog een hengeltje uitgooien, met behulp van een vriendelijke Nederlander lukt dat eindelijk, alleen ik vang echt helemaal niets, de andere vissers trouwens ook niet. Er staat een Duitser naast mij die hier al sinds vrijdag staat te vissen maar vandaag heeft hij nog helemaal niets gevangen. Eindelijk hebben we, door een ander netwerk te kiezen, telefonisch verbinding kunnen maken met Fred, dat was wel leuk om weer even met hem te praten.

Donderdag 10.7
Via de E39/E136 rijden we naar Andalsnes en vandaar schieten we de E63 op, dat is de bekende Trollstigen, een zeer steile weg waar ze begin van de vorige eeuw 7 jaar aan hebben gewerkt. Het is erg spectaculair zoals we daartegen omhoog kruipen, maar als we boven zijn hebben we dan ook een prachtig uitzicht. We blijven boven op de P staan voor de nacht.

Vrijdag 11.7 Het is wat bewolkt als we vertrekken. Maar we rijden door een uitzonderlijk mooi dal naar Valdal en dan naar Linge, waar de ferry naar Eidsdal vertrekt. Tien minuten duurt de overtocht daarna rijden we via een mooie route naar Geiranger. Helaas is het beginnen te regenen en zien we dus betrekkelijk weinig. In Geiranger zien we op de parkeerplaats de camper van Clive & Virginia staan en gaan ernaast staan. Nadat we wat van het dorpje hebben bekeken gaan we terug naar de P en ontmoeten dan Clive & Virginia, die bij ons een kopje koffie komen drinken, we hebben opnieuw een erg leuk gesprek met hen. Nadat we wederzijds wat foto’s van elkaar hebben genomen gaan we elk weer een kant op. Wij rijden door naar het plateau Dalsniba dat hoog boven de Geirangerfjord ligt. Het is een spectaculaire gravel weg naar de top die door de regen erg modderig is geworden maar het lukt ons toch om boven te komen, jammer dat we nu zo weinig uitzicht hebben door de wolken die hier om ons heen hangen, in 1995 hebben we hier ook al eens overnacht en toen was het erg gezellig met diverse andere camperaars, maar nu blijft iedereen in z’n huisje zitten.

Zaterdag 12.7
met een prachtig uitzicht werden we wakker vanmorgen, gelukkig hoeven we niet in die zware mist van de berg af, het is toch wel een beetje enge weg, een helling van 10%, gravel en geen afbakening tussen de weg en de helling, en als je dan ook nog af en toe een vroege touringcar tegen komt dan lijkt het logisch dat je blij bent als je beneden bent. We rijden door het prachtige dal naar beneden naar de Innvikfjorden, die we na een aantal kilometers weer verlaten om het Briksdal in te slaan, dit is een beeldschoon dal, het lijkt wel of je door een aangelegd park rijdt. Aan het eind loopt de weg dood op de Briksdalbreen (gletsjer). De bedoeling is dat we daar heen gaan wandelen. Maar helaas is het Gep. gisteren in de rug geschoten zodat het na een paar honderd meter al duidelijk is dat ze dat niet trekken kan, dus loopt ze terug naar de camper en ik ga door. Het is een vrij steil wandelpad over de rotsen naar boven, ca. 3 a 4 km maar dan sta je dan ook aan de voet van de gletsjer, magnifiek. Je kan ook nog met een gids de gletsjer op maar dat doe ik maar niet. Terug loop ik over de gravelweg die gebruikt wordt door kleine paarde koetsjes, ik kom er dan ook een tiental tegen die bemand worden door uitsluitend japanners. Als ik terug ben besluiten we om toch nog maar een eindje door te rijden. Uiteindelijk overnachten we boven op de Bjørnerheimpas.

Zondag 13.7
gisteravond nog laat naar een mooie film op TV gekeken dus vanmorgen was het niet al te vroeg toen we vertrokken. Maar het is weer prachtig mooi weer, zodat we alweer snel een plaatsje vonden aan de Lølstravatnen waar we heerlijk konden zwemmen en luieren. Om 4 uur reden we pas door en vonden een leuk plaatsje bij het vissershaventje Leirvik aan de Sognefjeorden.

Maandag 14.7
We zijn de Sognefjorden overgestoken van Sløvåg naar Leirvåg en rijden dan door naar Toftegård dat is een klein gehuchtje met misschien maar twintig huizen, maar die zijn dan ook zo smaakvol in de natuurlijk omgeving gebouwd dat je ze nauwelijks opvallen. Het weggetje loopt uiteindelijk dood op de Sognefjorden, en dat is zo’n prachtig plekje dat we besluiten om hier de dag verder luierend door te brengen ondanks dat de kilometerteller nog geen vijftig km hoger staat. Het is weer zo warm dat we aan het eind van de dag behoorlijk zijn verkleurd. Het vissen heeft mij vandaag ook te pakken gekregen, maar ondanks verwoede pogingen is het mij niet gelukt iets anders aan de haak te slaan dan slierten zeegras.

Dinsdag 15.7
60 kilometer hebben we vandaag gereden naar Bergen waar we op de camperplaats aan het water zijn gaan staan waar we de vorige keer ook hebben gestaan er is nog niets veranderd. S’ middags lopen we de stad in waar we alle ons reeds bekende plaatsjes nog eens bekijken, het blijft een mooie stad. In een internetcafé bekijken we nog even onze e-mailtjes en versturen er een naar het thuisfront. Uit een mailtje van Fred van drie week geleden blijkt dat hij een andere auto heeft gekocht een Jeep Cherokee.

Woensdag 16.7
door de prachtige natuur rijden we vandaag een flink stuk (200 km) naar Kinsarvik, maar onderweg liggen we toch nog een paar uurtjes te slapen aan de Hardangerfjorden, in de schaduw want het is weer bloedheet vandaag. We overnachten aan de fjord bij Kinsarvik, samen met een stuk of vijf andere camperaars.

Donderdag 17.7
vanaf Kinsarvik zijn we naar Tysedal gereden. Hier zijn we de weg ingereden naar het stuwmeer, dit is een smalle en bochtige weg, maar het is een prachtig ruig landschap waar we doorheen rijden hoge steile hellingen en afgronden waar het water van een rivier met donderend geweld naar beneden stort. Bij de stuwdam is echter weinig te zien en we vertrekken daar dus al gauw weer op zoek naar een plaatsje voor ons middagdutje. Dat valt nog niet mee, na in Rosendal nog een ijsje te hebben genuttigd komen we enige km verder langs de prachtige Selmsfoss. Bij de ferry van Sunde vinden we geen plaatsje voor de nacht, gelukkig maar want een 20 km verder richting Utåker zien we bij toeval een prachtig plaatsje bij een meertje bij Ersland waar we de boel installeren en binnen de kortst mogelijke tijd in ons blootje het water induiken. Koel helder water is het enige wat we nodig hebben na zo’n hete dag. Vanwege de lastige vliegen blijven we binnen zitten, maar dat is wel wat benauwd op de duur zodat we om half twaalf alweer het meer in doken.

Vrijdag 18.7
vanuit Utåker steken we over naar Skånevik en rijden vervolgens naar een uitloper van de Vindalsfjorden waar ik aan de wandel ga langs de oever en op een gegeven moment oog en oog sta met vermoedelijk een bunzing ca. 40 cm lang rond kopje met zwarte kraaloogjes. Alleen is deze geheel zwart en een bunzing is meer bruinig, dus helemaal zeker ben ik niet. Niettemin was hij helemaal niet bang en stond me tussen de rotsen op een meter afstand onbevreesd aan te kijken. Leuke ontmoeting alleen jammer dat ik geen fototoestel bij de hand had. Vissen geef ik niet op dus ik probeer het vergeefs opnieuw. We maken er vandaag geen al te lange rit van en belanden uiteindelijk via een erg smal weggetje in Nessa en plaatsen de camper op een steiger aan het water. Ook hier vang ik weer niets.

Zaterdag 19.7
om half elf reden we pas, en gingen we eerst naar Jørpeland waar we inkopen doen en rijden vervolgens door naar het parkeerterrein bij de Preikestolen waar we de nacht door willen brengen om morgen vroeg op pad te kunnen gaan met de wandeling. Maar helaas mag daar niet worden overnacht en dus rijden we door om een ander plaatsje te vinden, dat lukt al gauw, alweer bij een mooi meertje in de Erlanddalen. Na de was te hebben gedaan kan Gep. het niet nalaten om opnieuw het water in te duiken, ze komt wel aan haar trekken deze vakantie.

Zondag 20.7
zeven uur opgestaan aangekleed, eten en op naar de Preikestolenhytta. Daar op de parkeerplaats de camper achtergelaten waarna we aan de wandeling begonnen waar we ons al een hele tijd op hadden verheugd. Het begint direct al goed een stijging van zeker 12% maakt het eerste stuk van het wandelpad. Na enige honderden meters kunnen we niet meer praten van een wandelpad maar is het meer een rivierbedding waar we door van de ene op de andere steen te wippen naar boven moeten klauteren. We wandelen door een prachtige natuur, maar zwaar is het wel. Goed we hebben ons zelf beloofd dat we het zullen halen, dus vooruit we gaan door. In totaal gaan we drie hellingen nemen, daartussenin is het redelijk vlak. Kleine stukjes gaan we door een moerasachtig terrein maar daar is een houten pad aangebracht. Het is weer een prachtig mooie en warme dag zodat het zweet ons af en toe van het hoofd af loopt. Na de tweede helling kunnen we de laatste etappe kiezen uit de Hillroute of de Cliffroute. Wij kiezen voor de Hillroute louter en alleen omdat die in het groen wordt aangegeven en wij dus denken dat dat de lichtste route dan wel zal zijn. Maar daar komen we bedrogen mee uit, dat laatste stuk is erg steil en uiteindelijk komen we zo’n honderd meter boven de Preikestolen uit, zodat we weer een heel stuk moeten afdalen voordat we er zijn. Het was echter toch wel de moeite waard omdat we nu een prachtig uitzicht hadden op de bijzondere rotsformatie. Er zaten reeds zo’n 10 mensen op het plateau. Het is werkelijk indrukwekkend om hier te staan en dit natuurwonder van nabij te bekijken.

Zeshonderd meter steekt de steile rots vanuit het water van de Lyssefjord omhoog, als je over de rand wilt kijken kun je het beste maar op je buik gaan liggen anders heb je het gevoel dat je door de duizeligheid naar beneden wordt getrokken. Er zijn geen woorden voor om te beschrijven hoe het voelt als je hier staat. Eng zijn de grote scheuren in de rots bodem, je zou denken dat het gehele plateau er elk moment af kan breken en je mee sleurt zeshonderd meter naar beneden naar het koude water van de Lyssefjord. Na een half uur kunnen we ons er met moeite van losrukken en gaan we via de Cliffroute weer naar beneden, deze route is inderdaad enigszins eenvoudiger.

Toch zijn we blij als we tegen drieën weer terug zijn bij de camper. In het totaal hebben we er dus vijf en een half uur over gedaan, totaal was de afstand 7.6 km lang (retour). Trots dat we het hebben volbracht trakteren we ons op een kop warme thee en vertrekken vervolgens naar ons plekje van de afgelopen nacht en nemen nog even een heerlijke duik in het heldere water van het meertje.

Maandag 21.7
Het eerste wat we doen is een sms’je sturen naar Pili en Fred die zijn vandaag 13 jaar getrouwd, direct krijgen we een sms’je terug van beiden dat ze reeds door Maura en Pablo verrast zijn met een ontbijt op bed, leuk. We steken de Lyssefjord over van Oanes naar Lauvvik en gaan via Algarn naar Egersund, een leuk stadje met hoofdzakelijk houten huizen. Hier gaan we wat winkelen en rijden vervolgens door naar Hauge i Dalane aan de kust, waar we een plaatsje vinden aan de haven. Mijn poging om hier dan maar een visje te verschalken hebben alleen tot resultaat dat ik de bodem van de haven ontdoe van allerlei rotzooi en zeewier in de mooiste kleuren.

Dinsdag 22.7
enorme buien zijn er vannacht op ons dak gekletterd, maar als we vertrekken miezerde het nog een beetje wat de gehele morgen zo een beetje doorgaat. Maar de “Norsjøroute” is desondanks prachtig, een geheel ander landschap is het hier. De weg slingerde zich in krappe bochten tussen de bergen met gladde toppen, hier en daar wat begroeiing en kleine heldere meertjes maken dat we ons vandaag echt vergapen aan dit mooie Noorwegen. Bij Vasna bereiken we de kust en rijden door naar de vuurtoren “Lista Fyr” die ik ga beklimmen, een prachtig uitzicht heb ik dan over de kust hier die voornamelijk vlak is en bestaat uit duinen. Zo’n 25 km verder vinden we bij Havik een P bij het strand om te overnachten. We maken er nog een lange strandwandeling.

Woensdag 23.7
op tijd vertrokken en de Norsjøroute verder vervolgd naar Kristansand waar we om twaalf uur al op de speciale camperplaats aan de haven stonden. Eten omkleden en vervolgens de stad in. Het is een redelijk grote moderne havenstad het stratenpatroon is nogal eentonig, brede straten die haaks op elkaar staan. Toch zijn er wel mooie winkels en Gep. geniet er weer echt van. Als we teruglopen, na een Pizza te hebben gegeten, gaan we via de oude wijk waar alleen maar houten huizen staan. In vele daarvan zijn designwinkels en galeries gevestigd. Kristiansand is een gezellige stad.

Donderdag 24.7
De gehele morgen lummelen we wat aan en na de middag vertrekken we richting het noorden via de E9 dit is de bekende Setesdalroute. Hij is inderdaad erg mooi. Even voorbij Evje slaan we af naar de voormalige nikkelmijn Flåt Gruves. Deze mijn is reeds in 1948 gesloten, maar er zijn nogal wat resten van achtergebleven. Het wordt allemaal duidelijk op plakkaten in het Engels omschreven zodat we er een goede indruk van krijgen hoe het hiertoe ging. Bij de oude ingang van de mijn, die daar schuin de grond in verdwijnt, treffen we een oudere man met z’n kleinzoontje die daar aan het mineralen zoeken is, we krijgen een erg geanimeerd gesprek met hem. Hij blijkt de kleinzoon te zijn van de voormalige hoofdopzichter van de mijn te zijn en kan ons veel vertellen van de omstandigheden. We krijgen wat stukjes nikkelerts van hem die hij net heeft gevonden. Zelf kap ik nog een hoeveelheid pyriet uit de rotswand. Tevreden zoeken we een plaatsje op voor vannacht die vinden we aan de oostkant van de Ardalsfjord in het bos. Keutels en sporen geven aan dat hier pas nog een eland is langs gekomen. We hopen dat hij vanavond nog eens langskomt.

Vrijdag 25.7
hij is niet meer langs gekomen onze vriend de eland. Maar het is wel mooi weer zodat we al gauw nadat we op pad zijn gegaan alweer stoppen bij een grote stroomversnelling die nogal is omgetoverd door de vereniging voor volksvermaken, bruggetjes, steigers en bankjes hebben het toegankelijk gemaakt voor het grote publiek. Het is echter zo warm dat we er wel 3 uur blijven zitten in het zonnetje. Later rijden we door naar Store Bjornvatn waar we overnachten.

Zaterdag 26.7
Regen, regen en nog eens regen, de gehele dag is het geen moment droog. Nog niet eerder hebben we dat deze vakantie meegemaakt. We rijden naar Rjukan waar ik de waterkrachtcentrale ga bekijken, dat wil zeggen het werkt niet meer, maar is nu een museum. Erg interessant is dat hier zwaar water werd geproduceerd. Dit was erg belangrijk voor het Duitse onderzoek t.b.v. de productie van een atoombom. In 28 febr. ‘43 werd er dan ook door de geallieerden een sabotageactie ondernomen om de centrale te vernietigen, dit is hun toen dan ook gelukt. Er wordt een videofilm van deze actie vertoond in het museum. Gep. heeft in de tussentijd een cake gebakken en na de koffie rijden we door naar een plaatsje nabij Notodden.

Zondag 27.7
vanaf Notodden zijn we naar het Stavkyrke in Heddal gereden, maar omdat er een dienst wordt gehouden, t’ is immers zondag, mogen we er niet naar binnen. Dat was wel jammer want het is een prachtig kerkje, geheel van hout gemaakt. Maar de buitenkant is uiteraard ook de moeite waard en zo’n 20 jaar geleden zijn we al eens binnen geweest. Enige kilometers voor Kongsberg besluiten we om nog een wandeling te gaan maken, vanaf een parkeerplaats lopen we het bos in en volgen de blauwe merktekens op de bomen en stenen. Het pad voert om een meertje van hut naar hut en geen enkele daarvan is bewoond. Na een uurtje lopen we hetzelfde pad terug naar de camper. Het was een erg leuke wandeling zo door het bos en de bosbessen. Natijd rijden we door naar de camping Ekeberg bij Oslo.

Maandag 28.7
Tegen 11 uur vertrokken we met de bus naar het centrum waar we elkaar los hebben gelaten, Gep. winkelen en ik ben aan de wandel gegaan richting het Vigeland park, dat is best nog een flinke wandeling, maar wat je daar ziet is dan ook prachtig. Al die prachtige beelden van blote mensen, oud jong, mooi of lelijk maar allemaal met een bepaalde betekenis. Om half zes ontmoeten we elkaar weer bij het station en gaan samen een hapje eten. De laatste dag in Noorwegen is het vandaag, niet voor niets kijkt Gep. zo triest. Morgen rijden we in oostelijke richting de grens van Zweden over.

Dinsdag 29.7
Voor we om 11.00 uur van de camping vertrokken nog even een lekkere douche genomen want het is alweer erg warm. We rijden in oostelijke richting Oslo uit richting Zweden. Via Kongsvinger rijden we de bossen in van Zweden. Deze uitgestrekte bossen zijn echt het beeld dat ik van dit land heb. In het dorpje Torsby kunnen we in de toerist office nog gratis onze e-mailtjes lezen en versturen. Bij de jachthaven vinden we een plaatsje voor de nacht.

Woensdag 30.7
In Karlstad gaan we een paar uurtjes winkelen, Gep. vindt er in de winkel Indinsk een prachtig mooi dekbed voor in de camper met een paar kussens erbij, alles in Scandinavisch design. Vervolgens rijden we door naar een natuurreservaat waar we bij een aantal huisjes op een parkeerplaats een rustig plekje vinden.

Donderdag 31.7
We volgen vandaag een prachtige route langs het grote meer Vanern. Bij Vargarda verlaten we de E3 en volgen een smal boeren weggetje naar het meer Anten. Als we daar aankomen vinden we een prachtige plaats om te overnachten en om te zwemmen. Heerlijk koel water is precies wat we nodig hebben na zo’n warme dag, we maken er dan ook dankbaar gebruik van.

Vrijdag 1.8
Gep. kan het niet nalaten maar ze neemt eerst nog even een duik in het water voordat we aan het ontbijt beginnen. Natijd rijden we door naar Göteburg waar we de gehele middag door de stad zwerven, langs de haven waar veel dure jachten liggen maar ook prachtige oude schepen. Vooral bij het scheepvaartmuseum liggen mooie. We eten een hapje in de stad en gaan verder, zo’n 150 km verder rijden we richting Torup, zo’n 10 km verder vinden we bij een klein meertje een plaatsje voor de camper en om te zwemmen, we komen wel aan onze trekken deze vakantie, zwemmen bedoel ik.

Zaterdag 2.8
vandaag hebben we niet zoveel km gemaakt want we zijn een paar uurtjes in Halmstad wezen winkelen en daarna rijden we naar Laholm een klein stadje aan de rivier de Lagan, waar we vlak bij een waterkrachtcentrale op een parkachtige parkeerplaats waar al enige campers staan overnachten.

Zondag 3.8
Het zonnetje schijnt alweer heftig, zodat we besluiten om vanmorgen vrij te nemen en lekker te luieren bij de camper. Het is 1 uur als we aan de rit gaan, eerst een eind via de E6 en vervolgens de afslag naar Lund, daarna in een boog om Malmo heen. Bij Klagerup vinden we een druk zwemmeertje waar we een paar uurtjes in de zon gaan zitten, en zwemmen uiteraard. We blijven hier voor vannacht maar staan.

Maandag 4.8
de bedoeling is dat we vandaag de grote nieuwe brug tussen Molmo en Kopenhagen over rijden en de rest van de dag door brengen in kopenhagen. Echter als we de brug over zijn en nog eens overleg plegen, blijken we er allebeide het meeste voor et voelen om maar door te rijden, de gehele dag in deze hitte nog weer eens in een grote stad rond te slenteren hebben we geen zin in. Dus in plaats van rechtsaf slaan we linksaf richting Rødby waar we al snel de ferry op kunnen rijden die ons in drie kwartier naar Duitsland overzet. Daar rijden we door naar Plön. Op het plaatsje bij de Kleiner Plöner see, vinden we een vrij plaatsje voor deze nacht. Hier hebben we 3 jaar geleden ook al eens gestaan. Half zes is het dan, en we gaan gelijk even de beentjes strekken in het stadje. De winkels gaan net sluiten dus geld uitgeven is er niet meer bij. Tv kijken is er, net als de vorige maal, ook al niet bij. We zitten achter een heuvel, helaas.

Dinsdag 5.8
in snel tempo rijden we naar Oldenburg, waar Gep. nog wat inkopen wil doen in de Familia. Rond twaalf uur lopen we daar Harrie & Ellie Foekens tegen het lijf, voor het eerst in een aantal weken konden we weer in het Hollands babbelen. We hebben gezellig met hen koffie zitten drinken. Ongeveer drie uur reden we Zuidhorn binnen en deze vakantie zit er weer op, alleen de spullen nog even uitpakken en schoonmaken. Zodat de camper weer paraat is voor de volgende reis.