De camper staat (bijna) weer klaar voor haar/zijn volgende taak. Zondag 27 april gaan we aan de rit.
Zondag 27 April. KM-stand in Zuidhorn is 59825
Lekker op tijd vertrokken we uit Zuidhorn. Op naar Noorwegen.
Ons eerste doel is om Bad Segeberg te bereiken, een stadje ongeveer 80 km noordoostelijk van Hamburg. We nemen de autobaan omdat we toch wat tijd willen doorbrengen in Bad Segeberg. Rond twee uur vinden we een plekje op de gratis camperplaats in het centrum. Het blijkt een grote parkeerplaats te zijn bij een Edeka supermarkt. Maar omdat het zondag is het er erg rustig. We maken eerst een rondwandeling. Het stadje is gebouwd op wat rotsachtige heuveltjes. Bij de hoogste markante rotsformatie in het centrum is een amfitheater gemaakt. Hier worden sedert jaar en dag de “Karl May Spiele” opgevoerd. We kunnen er nu niet naar binnen, maar we zien wel dat er soort western stadje is opgebouwd compleet met saloons, totempalen enz. We dalen af naar de grosse Segerbergen see. En wandelen langs de oever en dan door het winkelgebied terug naar de camper, Daar komen we eindelijk tot rust en gaan zitten lezen in de luie stoelen genietend van het heerlijke zonnetje.
Maandag 28 April.
Tegen negenen rijden we weer, nu richting Denemarken. De Tom-Tom ingesteld op het vermijden van snelwegen maakt dat we nu door allerlei dorpjes rijden, wat wel zo aardig is. Valdal op de hoogte van Vejle is ons doel, het is een gratis camperplaats in het bos. Leuke plek, een mooi wandelgebied met in het bos allerlei mogelijkheden voor avonturen voor kinderen en ook plaatsen voor kampvuren enz. we hebben hier een rustige nacht doorgebracht want we waren de enige bezoekers
Dinsdag 29 April.
Nu op naar Hirtshals via de kleine dorpjes. Het lijkt wel of de rotonde hier in Denemarken is uitgevonden, we hebben ze niet geteld maar het waren er zeker meer dan vijftig vandaag. Een wandeling die we in Viborg maakten is ons duur komen te staan. Op een bord in een doodlopend straatje stond dat we daar 2 timer mochten blijven staan. In de veronderstelling dat Timer uren betekende keken we toch wel even raar dat er na een uur een bon achter de ruitenwissers zat van 510 DKK. Het moest binnen 10 dagen betaald worden op een postkantoor.
Maar na twee mislukte pogingen in kleine postkantoortjes kregen we te horen dat het alleen maar kon in grote postkantoren. Toen nabij Aalborg maar een bank opgezocht en daar lukte het om van ons geld af te komen. We hebben overnacht op de camperplaats aan het eind van de Willemoesvej vlakbij de terminal van de Fjordline. en daar nog een paar uurtjes genoten van het lekkere zonnetje.
Woensdag 30 April.
Half tien vertrok de ferry vanuit Hirthals, Hooguit 10 campers stonden er aan boord en misschien vijftig personen auto’s we hadden dus keuze zat aan boord om een mooi plekje te vinden. Gelukkig was er weinig wind en daarom een nagenoeg vlakke zee, Prettig. Om half twee konden we in Langesund vrij snel van boord rijden. 
In Noorwegen rij je dan gelijk in de prachtige natuur. Eerst een 50 km via de E17 richting Kristiansand en vervolgens naar het noorden over een smal weggetje langs allerlei kleine en grotere meertjes, waar we uiteindelijk een zijweggetje insloegen bij Eggevag en na zo’n 100 meter een prachtig plekje aan het water vonden. N59.02580 E9.08364 Uiteraard hebben we hier ook weer van de gelegenheid gebruik gemaakt om een fikse wandeling te maken in de warme zon.
Donderdag 1 mei
We treffen het geweldig want het is alweer mooi zonnig weer. Langs de meren Blarvatn, Nisservatn naar het Fyrerivatn gereden, een prachtige tocht. Bij Fyresdal stond een soort schooltje aan het water met een groot speelterrein erbij. Omdat het vandaag 1 Mei is, was de school verlaten en hebben we er brutaalweg ons huisje op het gras geparkeerd. We waren er al voor de middag dus hadden we tijd voor een schitterende wandeling door het bos en langs het water. We kwamen nog langs een vervallen houtzagerij. Daarnaast was een heel kleine waterkracht centrale. Twee grote draaikolken lieten zien waar het water door een tunnel naar de centrale werd geleid. Aan de ander zijde van de weg kwam dat water weer uit een tunnel bruisen. De rest van de middag was het rusten geblazen (en een slaapje natuurlijk) Dit is echt vakantie, we hebben vandaag niet meer dan 50 km gereden.
![DSCN6042 [800x600]](http://www.thegreywanderers.nl/blog/wp-content/uploads/DSCN6042-800x600.jpg)
Vrijdag 2 mei.
Langs het Vravatn gereden en in het dorpje Kviteseid vonden we een mooi plekje aan het water waar al twee campers stonden. Een uitstekende plaats voor de nacht. Bij navraag in het dorp begrepen we dat hier altijd mensen in de camper de nacht doorbrachten, geen officiële overnachting plaats maar toch een aanrader. N 59.24177 E 8.29212. We hebben er niet overnacht maar we zijn doorgereden omdat we morgen in Drammen naar een Hobby dealer wilden, we hebben namelijk een probleem met de vorstbeveiliging van de kachel. Deze blijft namelijk doorstromen waardoor we veel drinkwater verliezen. Langs de sluizenroute zijn we vervolgens naar Bo gereden. Buiten de stad zijn we op een parkeerplaats bij een sportveld in aanbouw gaan staan voor de nacht. Achteraf niet zo’n geweldige plek omdat de arbeiders tot half twaalf ’s nachts aan het werk bleven. Het was een gaan en komen van zware vrachtwagens.
Zaterdag 3 mei
Op naar Drammen. Het adres dat in het serviceboekje van Hobby staat klopt niet meer. Er staat nu een klein winkelcentrum. Bij McDonald via internet gezocht en daar vonden we het nieuwe adres. Daar dus heen, maar dat adres lag midden in het winkelcentrum van Drammen, achteraf bleek dat dat alleen maar het kantooradres van de importeur te zijn. Doorrijdend richting Oslo kwamen we buiten drammen langs een camperdealer. Hier aangeklopt maar zij hadden helaas geen vorstbeveiliging van ons type op voorraad. Wel kregen we twee adressen van dealers noordelijk van Oslo. Daar gaan we dus maandag maar even op bezoek. Bij Asker ongeveer 30 km voor Oslo zijn we een eindje het binnenland ingereden om een slaapplaatsje op te zoeken, dat vonden we bij een collectieve boerderij. We hadden hier een prachtig uitzicht over het dal. Tegen acht uur kregen we zowaar een sneeuwbuitje van 2 minuten en toen scheen de zon weer. Typisch Noorwegen.
Zondag 4 mei. KM-stand: 61259 km. dus tot nu toe 1434 km gereden.
Met behulp van de Tom-Tom naar de parkeerplaats van het Vigiland park gereden. Direct naast de ingang van het park is een kleine parkeerplaats voor zo’n 50 auto’s N 59.55593 E 10.42508 er staat een parkeerautomaat waar je met je creditcard kunt betalen. Maar op zondag is het gratis, hadden wij even geluk. Een heerlijke wandeling gemaakt door het Vigilandpark en de honderden beelden van de kunstenaar Vigiland bekeken, prachtige beelden allemaal van groepjes blote mensen. Schitterend zoals je uit de lichaamstaal van deze beelden kon opmaken wat ze aan het doen waren. Vigiland is wel een zeer productieve beeldhouwer geweest. Na dit bezoek zijn we gaan eten en vervolgens op de tram lijn 12 naar het centrum van Oslo gereden. Aan de waterkant is een enorm prestigieuze boulevard verrezen. Op het schiereiland staan enorme hotels, restaurants en dure flats, heel mondain. We hadden het al gauw bekeken en zijn via het centrum naar het hoofdstation gelopen, een bakje koffie gedronken op een terras en toen weer op de tram gestapt. We reden toen plotseling langs een gezellig marktje, dus als de bliksem de tram uit gesprongen. Even later liepen we tussen de marktkraampjes met hoofdzakelijk vreterij, sieraden, kleding en kunstvoorwerpen enz. enz. Terug bij het Vigilandpark besloten we om hier op deze P. te overnachten. Het is onvoorstelbaar maar we hebben nu al 7 dagen lang het mooiste weer van de wereld, terwijl we via het nieuws op de TV horen dat het in Nederland Koud, winderig en regenachtig is.
Maandag 5 mei.
Opnieuw een stralende dag, dus met veel plezier vertrekken we richting Jesheim ten noorden van Oslo. Hier is een grote camper dealer waar we gaan kijken of ze het onderdeel hebben. Helaas hebben ze net zaterdag j.l. de laatste verkocht. Domme pech dus, het duurt drie dagen voordat ze een nieuwe binnenkrijgen. Hier willen we niet op wachten, dan gaan we ons de rest van de vakantie maar door met de afgedopte “frostcontrol”. Van het centrum van Oslo hebben we niet veel gezien omdat je daar helemaal onderdoor rijdt. Twee tunnels, 1 van 4.5 en de andere van 1.5 km lang, ontlasten het centrum van het doorgaande verkeer. Prima oplossing maar voor ons wel een beetje saai natuurlijk. De Tom-Tom hebben we ingesteld op het “Randsfjorden” een meer van ca. 60 km lang. Het is landschappelijk een mooie weg. Even voor Brandbu bezichtigen we nog een “stone circle” uit de Viking tijden. Bij Enger zien we beneden aan de waterkant een leuk wit kerkje staan. We rijden de steile gravelweg af naar beneden en vinden een grandioos plekje aan het water. N 60.34821 E 10.19966. Nog even de vliegen van de voorruit verwijdert en de rust daalt op ons neer, mede dankzij de begraafplaats waar we naast staan. Tegen zeven uur dalen er tevens enige regendruppels op ons neer, zou het gedaan zijn met het mooie weer?
Dinsdag 6 mei.
Ja, inderdaad het is toch regenachtig weer geworden. Het zonnetje dat we vanmorgen verwachten was verdwenen achter sombere wolken. ’t gaat toch weer lekker vandaag ondanks de nattigheid. Bovendien hebben we vannacht geen last gehad van onze buren. In Dokka wat boodschappen gedaan en toen via een mooie route naar Geilo aan de rand van de Hardangervidda. Van wandelen is vandaag niets gekomen. In Geilo vinden we bij een groot sportcomplex een overnachtingsplekje.
Woensdag 7 mei.
Een vreemde gewaarwording is dat als je ’s morgens wakker word en de hele wereld is wit. Een pak sneeuw op het dak en de voorruit, zijn we dan toch wat vroeg naar Noorwegen vertrokken? Gelukkig zijn de wegen schoon dus tijdens het rijden hebben we er geen last van gehad. Maar een mooi gezicht is het wel. Vanuit Geilo gaat de weg geleidelijk aan omhoog over de Hardangervidda, om bij Dyranut met 1000 meter het hoogste punt te bereiken. Hier rijden we werkelijk door een wit landschap met langs de weg sneeuwwallen van soms drie meter hoog. Als we aan de ander zijde, 10 km voor Ovre Eidfjord, gaan we steil naar beneden, deels door lange tunnels maar gelukkig toch het grootste gedeelte met uitzicht op de geweldige afgronden. Overal kleine watervallen maar ook een grote, de “Fossli”. In Eidfjord herkennen we de camping aan het water waar we in 1981 hebben gestaan na afloop van onze wandeltocht over de Hardangervidda. De zon is inmiddels weer beginnen te schijnen waardoor we een prachtig uitzicht hebben over de fjord en de bloeiende fruitbomen. Halverwege Kinsarvik zien we dat er een nieuwe brug van 1.3 km lang over de fjord is gebouwd, die in augustus 2013 is geopend. Je hoeft nu dus niet meer met de pont. We rijden nog even door naar Kinsarvik waar we toch wel wat herinneringen aan hebben. Wat informatie gehaald in de toerist office en daarna 13 km terug de brug over. Je rijd door een tunnel en een rotonde in de berg naar de brug en aan de andere zijde ga je opnieuw een tunnel in. Dan rechtsaf naar Ulvik waar, op een niet meer in gebruik zijnde aanlandingsplaats van een ferry, een plekje is voor onze Camper.
Donderdag 8 mei.
Langs een bergweg reden we naar Voss, waar we een wandeling door het centrum maakten. Veel indruk maakt het niet op ons en reden dan ook al gauw weer verder richting Bergen. Vanuit het zuiden reden we de stad binnen, want daar is een camper overnachtingplaats bij een overdekte ijsbaan. Doordat we de Tom-Tom op het vermijden van snelwegen hadden ingesteld werden we aanvankelijk door allerlei smalle en soms steile weggetjes naar onze bestemming geleid. In het camperboek staat dat de afstand naar het centrum slechts 1 Km is. Hier klopt werkelijk helemaal niets van het is minstens 7 km, dus de poging om er nog even naar toe te lopen hebben we al snel afgebroken, morgen gaan we wel met de sneltram die iets verderop een stopplaats heeft. Vanmiddag hebben we een paar uurtjes heerlijk in de zon doorgebracht op een picknick plaats aan de uitloper van een fjord. Gep heeft een serie onderbroekjes gewassen in het heldere water van fjord en waarachtig nog droog gekregen ook, wapperend aan een gespannen waslijntje in de zon. Toevallig kwamen we hier weer een Nederlands koppel uit Kleef tegen, we hadden ze eergisteren ook al gesproken. Hij had een kano op het dak van z’n camper liggen waarmee hij in de fjord ging vissen.
Vrijdag 9 mei.
Op tijd opgestaan want we gaan de stad in. Paraplu’s mee omdat de lucht een beetje dreigend was. Gelukkig hebben we er de gehele dag mee getorst zonder ze te hoeven gebruiken. Bij het eindpunt van de tram twijfelden we welke kant we uit zouden wandelen. Dat pakt wat minder goed uit want we maakten kennelijk de verkeerde keus. Een lange sight seeing via een buitenwijk en een industrie haven bracht ons uiteindelijk waar we wilden wezen. Bryggen, het bekende antieke havengebied van Bergen. Een serie prachtige houten pakhuizen waar nu allemaal luxe winkels en restaurants in zijn ondergebracht. Aan de haven staan een aantal tentjes waar ze verse vis verkopen en waar je ook vis kunt eten natuurlijk. Dat deden wij dan ook maar, een heerlijk broodje gerookte zalm smaakte ons uitstekend. We zaten daar midden tussen een grote groep toeristen uit Vietnam.We kwamen aan de praat met de reisleider, hij vertelde ons dat ze in negen dagen heel Denemarken, Noorwegen en Zweden gingen bekijken. Dit was de derde dag. Het was een groep van een bedrijf dat op een zogenaamde zakelijke reis was. De meeste mensen aan onze tafel konden geen Engels, dus was de conversatie wat moeilijk. Maar met de reisleider konden we goed praten. Hij was niet zo tevreden over zijn groep. Als hij wat vertelde luisterden ze niet en even later kwamen ze met vragen over wat hij net had verteld. Toch was het best gezellig want toen wij vertrokken wuifde de gehele groep ons na. Terug in de camper namen we nog een kommetje kippensoep en reden toen de stad uit om een mooi plekje te gaan zoeken. Bij Knarvik reden we het schiereiland Lindas op en helemaal op het uiterste noordelijke puntje vonden we in Vardertangen een kleine kade voor het aanleggen van een klein veerbootje een plekje aan het water. N 60.48199 E 4.57027. We hadden hier een uniek uitzicht over het water. En doordat het steeds mooier weer werd, konden we uiteindelijk de rode zon in het water zien sodemieteren. Ik heb nog even een hengeltje uit gegooid, maar het enige wat ik naar boven haalde was zeewier en bladen kelp.
Zaterdag 10 mei.
Na een prachtige zonnige dag en een hele mooie route zitten we nu in Fǿrde. Vanmiddag nog een paar uurtjes aan een fjord van de zon genoten totdat die ons te warm werd. Hier in Fǿrde staan we bij een Statoil tankstation en we hebben hier WiFi zodat ik deze site bij kan werken. Vermoedelijk blijven we hier vannacht ook plakken, zien we morgen wel weer verder.
Zondag 11 mei.
Ja, we zijn hier gebleven vannacht, het zag er allemaal rustig uit, dus waarom nog verder gereden. Heb ik mooi onze mailtjes af kunnen werken. Een kwartier na ons vertrek kwamen we al langs een mooie hoge waterval, de Huldefossen, waar we een wandeling naar toe hebben gemaakt. Langs het prachtige Jolstravatn gereden en bij Skei rechtsaf de weg nr. 5 nog een 20 km ingereden naar de voet van de Jostedalsbreen. d.w.z. daar waar je omhoog kunt klauteren naar de gletsjer. Hier hebben wij dat ook nog geprobeerd, maar het werd ons al gauw te steil en zijn weer terug gegaan. Wel genoten van een prachtig mooi uitzicht over het vatn. Terug via Skei naar boven over de hoogvlakte. Aan de andere kant vonden we bij een klein meertje bij Hjelle een leuk plekje aan het water N 61.42771 E 6.31594. Doordat het windstil helder weer is zien we de bergen met de besneeuwde toppen in het water spiegelen. Een fantastisch mooi uitzicht hebben we hier. Daarom besluiten we om hier de middag en de nacht maar te blijven.
Maandag 12 mei.
Twee maal hebben we een fjord gekruist met een pontje. Het gaat nu echt op Noorwegen lijken. Maar dit zullen de eersten niet zijn, verderop naar het noorden zullen er zeker nog wel een stuk of tien volgen. Ons eerste doel is Maloy, een vrij grote stad aan de monding van de Nordfjord. Veel industrie en een paar scheepswerven. Verder niet zo heel interessant. We rijden dan ook door na eerst nog een paar uurtjes op een plekje aan het water te hebben gestaan, lekker in het zonnetje. Bij Storeide vonden we een plekje bij een “Skytebane” lekker rustig dachten we, maar tegen zeven uur kwamen er een paar mannen hun hobby beoefenen, Kleiduiven schieten. Van elke scherpe knal schrokken we, maar gelukkig was het rumoer na een uurtje over. Ook durfden we toen een wandeling te gaan maken, je zal maar een verdwaalde kogel in je achterste krijgen. Het leed werd een beetje verzacht doordat we op die wandeling 2 rendieren van de vrouwelijke kunne voor ons weg zagen vluchten.
Dinsdag 13 mei.
Op naar Alesund. Niet zo’n verre tocht vandaag. En omdat het een zwaar bewolkte maar droge dag was met wel een harde wind, reden we snel door. Op de camperplaats met een prachtig uitzicht over de zee waren we dan ook rond het middaguur. De warme jas aan, sjaal en muts op aan de wandel de stad in. Het centrum ligt hier vlak om de hoek. Veel was daar niet te zien, weinig mensen op straat, en die we zagen (en spraken) waren Nederlanders. In de haven lag namelijk het Cruise Schip “Rotterdam” van de Holland Amerika lijn. We spraken mensen die vertelden dat het een 9 daagse tour is. Vertrek vanaf Rotterdam naar een paar Noorse havens en weer terug kwam hun dit op 4000 euro p/p waar nog wel 1000 euro aan excursies overheen kwam. Per koppel dus 10.000 €. Wel erg veel geld voor 9 dagen. Gepke heeft nog een kruidkoek gebakken, ’t ging iets te hard maar de smaak was heerlijk.
Woensdag 14 mei
Op de camperplaats hebben we nog Nederlanders op de koffie genodigd, heel gezellig. Hij was net gekozen in de ledenraad van de NKC, dus we hadden genoeg gespreksstof. Natijd hebben we nog een rondje oor de stad gemaakt en vervolgens opgebroken en aan de rit. Bij een Shell tanksstation in Sjoholt konden we internet verbinding krijgen, dus de mails hebben we weer binnen gehaald. Bij Linge hebben we de veerboot genomen naar Eidsdal. daar zijn we de doodlopende weg ingeslagen naar Norddal waar we een prachtig plekje vonden tussen een paar heel oude visser schuurtjes. Prachtig uitzicht over de besneeuwde bergen en de fjord. Lang hebben we daar niet van genoten want al snel kwam er een Boze mevrouw aan fietsen die ons verbood daar te overnachten. Het mocht in het hele dorp niet vertelde ze, maar er was wel een camping, moesten we daar maar heen gaan. Broodnijd denken we want we zagen haar in de verte de camping op fietsen.
Doorgereden richting Geiranger, boven op de pas, korsmyra, vonden we op de oude weg om een tunnel heen een prachtig plekje. N 62.09083 E 7.10909 al gauw kregen we daar gezelschap en wel van een kwikstaartje, Nagenoeg de gehele avond heeft ze (hij) op de buitenspiegel gezeten en keek af en toe vol belangstelling naar binnen. Als Gep wat broodkruimels strooide ging ze(hij) daar mee aan de slag maar al gauw zat ze(hij) weer op haar plaatsje. Als dank kregen we een paar poepjes op de spiegel. Die spiegel had ze (hij) ook erg veel belangstelling voor.
Donderdag 15 mei
vanmorgen konden we de parallelle weg gewoon doorrijden, kwamen we vanzelf weer op de grote weg uit. Een aantal haarspeld bochten naar beneden en we waren in Geiranger. Van boven hadden we nog eerst een uitzichtplatform waar we een schitterend gezicht kregen op Geiranger. Er lag een groot cruiseschip voor anker dat z’n passagiers met kleine ferry bootjes naar de haven bracht. Wij hebben in Geiranger wat rond gelopen, maar veel was er niet te beleven. Het is maar een klein dorpje maar wel prachtig gelegen hier aan het eind van de fjord. We waren na een rondwandeling dan ook al gauw weer aan de rit. Terug de berg op richting Andelsnes. In Valldalen bekeken we de prachtige stroomversnelling. Het water perst zich hier door een hele smalle kloof, het is een fascinerend gezicht. Op de parkeerplaats troffen we weer de Nederlanders die we in Alesund op de koffie hebben gehad. Ze rijden nu in de andere richting. De trollstigen zijn we via de ontelbare bochten naar beneden gereden naar Andalsness. De herinnering die we van het uitzichtpunt boven hadden klopt niets meer. De mooie grasgedekte blokhutten vonden we niet meer terug, in plaats daarvan is er een gigantisch bezoekers centrum gebouwd van beton en glas, een betonnen steiger is over de rotsen aangelegd zodat je met droge schoenen van het natuurwonder kunt genieten. Jammer dat de sfeer van vroeger volkomen is verdwenen. Nou troffen we het dan ook niet want het was er koud, regenachtig en winderig. In Andalsness besloten we het Dalsnebba te ronden om een plekje te vinden. Dat viel nog niet mee maar uiteindelijk lukte dat toch achter een voetbalveld bij Berset.
Vrijdag 16 mei
10 km voorbij Sunnadalsora kregen we pech met de camper en zijn terug gesleept naar dat dorp. Maar helaas kon de garage ons pas maandag helpen. zodat we noodgedwongen het weekend moeten blijven, we overnachten bij de garage.
Zaterdag 17 mei
Vandaag is het de nationale feestdag, ook hier in Sunnadalsora vieren ze feest. Op het dorpsplein voor het cultuurcentrum is het erg druk, Honderden mensen lopen hier rond, gezellig met elkaar keuvelend. De meeste vrouwen in kleurige klederdracht evenals de kinderen, de mannen in een stemmig zwart pak. om twaalf uur speelt het fanfare korps het volkslied waarna verschillende notabelen een spreekbeurt houden, die uiteraard in het Noors is. We krijgen er niet veel van mee, zodat we maar terug wandelen naar ons huisje. Om zes uur wandelen we terug naar het cultuur centrum, er is een uitvoering van de plaatselijke artiesten. Van zeven tot half negen treden ze op, een pianist, zangers, groepjes jeugd met dansen en een orkest. Dit alles doorspekt met langdurige praatjes van humoristen. Hier verstaan we natuurlijk niets van maar als de mensen lachen, lachen we maar mee. Al met al een gezellige avond dus. Ik maak nog even een foto van Gepke met 2 dames in prachtige klederdracht.
Zondag 18 mei Saaie dag vandaag, en toch wat betreft het weer een van de mooiste. Het was echt te warm om in de zon te zitten. Nog wat rondgewandeld in het dorp, de website geupload, mailtjes bekeken en pannenkoeken gegeten. We hopen dat het morgen een beetje wil vlotten met de reparatie, dan kunnen we weer gaan rijden.
Maandag 19 mei Anderhalf uur is de monteur bezig geweest met de motor en toen draaide hij weer als de tierelier. Diesel getankt en aan de rit. Via Tingvall langs de Tingvallfjordur naar het eiland Aspoy gereden, hier moesten we over de langste bailey brug van de wereld en vervolgens over een suspencion bridge naar het volgende eiland. Een twaalf km voorbij Eide zagen we een mooi vogelbroed gebied “Gaustadvágen” Hier zijn we op de parkeerplaats blijven overnachten. N62.58783 E7.18235 ’s avonds nog een prachtige lange wandeling gemaakt door het gebied.
Dinsdag 20 mei. de km meter geeft 63199 aan dus we hebben vanaf Zuidhorn nu 3374 km gereden. We staan hier aan het begin van de Atlantische route naar Kristianssund. Dit is een stuk weg van ongeveer 20 km, waarbij we over verschillende kleine en grotere eilanden rijden die door middel van bruggen met elkaar zijn verbonden waarbij één hele lange. Het is een fantastisch mooie weg maar vanuit de lucht is het toch het mooiste te zien. Het laatste stuk naar Kristianssund rijden we door een zes km lange tunnel onder de fjord door. Het diepste punt ligt 250 m diep onder de zeespiegel. Kristianssund is niet zo’n aantrekkelijke stad en we rijden dan ook gauw door. Opnieuw een lange tunnel door en weer een pontje. Langs de Vinje fjord konden we geen slaapplaatsje naar onze zin vinden. Voor Orkanger zijn we een sluiproute, de Eriksvegen naar Skaun ingereden. Na een aantal km werd dit een gravel weg, gelukkig reden we gewoon door zodat we een daalderplaatsje vonden bij een klein vis meertje Lomtjǿnna. N 63.15338 E 9.52581. De gehele dag is het stralend mooi weer geweest.
Woensdag 21 mei
Nog en flink aantal km via de gravelweg en toen via Skaun naar Trondheim. Het laatste stuk hebben we maar via de snelweg gereden want tom stuurde ons steeds weer het bos in. Niet dat hij daar iets aan kon doen want ik had hem zo geprogrammeerd en een computer treft nooit geen schuld dat erken ik volmondig. Maar goed, Trondheim blijkt groter dan in onze hoofden zat. Bij het politiebureau vonden we een parkeerplekje. Twee uurtjes zijn we het centrum doorgewandeld. Er staan toch wel een aantal karakteristieke gebouwen en het sfeertje was relaxed. Wat ons wel opviel dat hier ontzettend veel bedelaars zijn. Op bijna elke straathoek zat wel iemand met een plastic bekertje voor zich. Allemaal met een zigeunerachtig uiterlijk. Vrouwen met lange rokken aan, maar ook jonge mannen met een welvarend uiterlijk. Kennelijk is het een goedbetaald beroep. Van Trondheim zijn we de Flakkfjorden overgestoken met een pont en langs de kust naar Leksvik waar we een heel mooi plaatsje aan het water vonden op een picknick plek. N 63.39780 E 10.36479
![dscn6244 [1024x768]](http://www.thegreywanderers.nl/blog/wp-content/uploads/dscn6244-1024x768.jpg)
Donderdag 22 mei Als we door de prachtige landstreek rijden komen we uiteindelijk over een enorme hoge brug de skrakabelbru. Een 1.2 km lange brug, 152 m boven zeeniveau hangt het wegdek boven het water. Juist als wij er zijn worden er TV-opnamen gemaakt o.a. met een helikopter. Bij Sjoásen vinden we bij een brug een leuk plekje voor de nacht N 64.18551 E 11.13194 hebben de gehele dag mooi weer gehad maar tegen de avond werd het wat donker in de lucht en kregen we wat regen.
Vrijdag 23 mei
Heldere lucht vanmorgen maar al gauw betrok het toch. Maar het bleef droog totdat we een plekje vonden in Vik bij een revalidatie centrum, hier begon het te regenen. We rijden nu de weg VF 17. Dat is de beroemde kustweg van Steinkjer naar Bodo. de “Kystriksveien” op z’n Noors. In dit hele traject komen we 7 pontjes tegen over 650 kilometer. Vandaag hebben we er al 1 van gehad. Het is een uitzonderlijk mooie route die we een aantal jaren geleden ook al eens hebben gereden en er dan ook goede herinneringen aan hadden. We genieten dan ook met volle teugen ook al hebben we nog maar één etappe afgelegd, dat beloofd nog wat de komende dagen. We willen er ongeveer een week over doen. Tot nu toe lukt het ons nog steeds om op een vrij plekje te staan, op campings hebben we nog niet gestaan.
Zaterdag 24 mei
Een koude vrij harde wind was het vandaag maar wel droog. Later op de avond kregen we toch nog veel zon. 2 pontjes hebben we vandaag gehad, de eerste 20 minuten en de tweede een uur. Daarbij vaarden we langs de prachtige scherenkust met al die kleine eilandjes en rotspartijen. Bij Alstahaug staat een kerkje waar de poëet en priester Petter Dass heeft gewerkt en gewoond. Er staat een zeer modern museum bij, dat helaas gesloten is. Op de parkeerplaats hebben we overnacht. Weer bij een begraafplaats, wat hebben we daar toch mee? N 65.53599 E 12.23962 we hebben hier een mooi uitzicht over de scherenkust.
Zondag 25 mei
Rustig op de weg, maar ja het is dan ook zondag. Met het weer lijkt het weer goed te komen. Licht bewolkt en af en toe zon. Al snel nadat we vertrokken zijn zien we aan de kant van de weg een roedel van 7 elanden die rustig staan te grazen, de dag begint goed. Bij de HelgesundBru maken wat foto’s van deze prachtige brug. Hij is hier in een wijde boog over de sund gebouwd. Het wegdek ligt minstens vijftig meter boven het water. Ze kunnen er hier wat van die bruggenbouwers. Bij Nesna zien we plotseling een prachtig aangelegde camperplaats, keurige vakjes asfalt en een mooi gras gazon er tussen. Er staan al twee campers en twee caravans. We sluiten ons hierbij aan en genieten nog lekker van een paar uurtjes zon. Dan loopt er plotseling een echtpaar rendieren over het terrein. Je kunt wel zien dat we steeds noordelijker komen dit zijn de eerste elanden en rendieren die we in Noorwegen hebben gezien. We klauteren na de maaltijd nog een eind tegen de berg op en langs een leuk riviertje. Dan hebben we onze lichaamsbeweging ook maar weer gehad.
Maandag 26 mei
De ferry van Kilboghamn naar Jektvik vertrekt pas om 14.00 uur en we staan er al om 11.00 uur zodat we heel rustig aan kunnen doen. Het is nog voorseizoen en in het hoogseizoen vertrekt hij om het uur, zodoende. Het is een overtocht van een uur maar tijdens deze vaart passeren we wel de poolcirkel. We zien dan op een bepaalt punt dan ook een gedenkteken op de oever staan, dat daar aan herinnert. We zien onderweg ook weer een roedel rendieren langs de weg, vlak bij de huizen, dus zo heel schuw zijn ze toch niet. Na de overtocht rijden we nog ongeveer 30 km door en gaan weer bij een kerkje staan, inderdaad weer met een begraafplaats er bij. Een heel mooi plekje met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen aan de overkant van de fjord. Rǿdǿy. N 66.41223 E 13.26098
Dinsdag 27 mei
We stonden niet zo heel ver van de volgende ferry, dit zal wel een van de laatste zijn. Het is niet onze bedoeling om vandaag al te veel kilometers te gaan maken. De Saltstraumen is ons volgende doel. We weten hier een erg leuk plekje om te overnachten. Tussen de beide bruggen in die over de Saltstraumen heen liggen, rijden we een smal steil doodlopend weggetje naar beneden tot aan het water. Hier is een plaats gecreëerd voor vissers, de saltstraumen staan er namelijk om bekend dat hier ontzettend veel vis kan worden gevangen. Nou ik probeer dat natuurlijk ook maar zonder resultaat, als je het verliezen van een haak tenminste niet als resultaat meerekent. Er komen na mij nog wel zo’n 15 vissers hun geluk beproeven maar tot mijn genoegdoening vangen die ook niets.
Woensdag 28 mei
De kaartjesverkoper op de ferry, gisteren vertelde ons dat als we vanuit Bǿdǿ de kust naar het noorden volgen we in het dorpje Kjerringoy uitkomen. Dat ligt bijna aan het eind van een doodlopende weg op een schiereiland. Het moet erg pittoresk zijn met huizen van wel 500 jaar oud. En de weg langs de kust moet volgens hem ook een van de mooiste van Noorwegen zijn. We besluiten dan ook dit als einddoel voor vandaag vast te stellen. Maar eerst gaan we in Bǿdǿ bij een Esso tankstation de website bijwerken en onze mails bekijken. De weg naar Kjerringoy blijkt veel minder spectaculair te zijn dan ons was voorgeschoteld, minder mooi zelfs dan de gehele route over weg 17 die we de afgelopen dagen hebben gevolgd. Kjerringoy rijden we in eerste instantie voorbij, dat gaan we morgen wel weer bekijken, we rijden de weg door naar bijna het eindpunt en schieten daar een bospaadje in op zoek naar een plekje aan het water. Daar hebben we erg veel geluk mee want na zo’n 200 meter komen we op een grote open plek aan, vlak aan het water met een toilet, barbecue en afvalbakken. N 67.33753 E 14.53748 Op deze heerlijk rustig plek luieren we de rest van de middag heerlijk in de zon. ’s avonds maken we nog een mooie wandeling door het bos en over de rotsen langs de kust. Het is eb, dus we kunnen ook stukjes over het drooggevallen strand lopen. Inmiddels is er ook een jong echtpaar met een klein meisje bij ons komen staan met een klein sheltertje. En tegen half tien komt er nog een VW campertje naast ons staan.
Donderdag 29 mei
Laat opgestaan en de hele morgen lekker zitten lezen in de warme zon. Na de middag naar het eind van de doodlopende weg gereden naar Trogvik. Het is nog bijna 8 km en de weg werd steeds smaller. In Trogvik stonden alleen maar wat hutten op palen aan het water, een soort vakantieparkje met een cafeetje erbij, wel mooi en erg rustig. Als we terug rijden gaan we gelijk door naar Kjerringoy.Daar is een oude handelspost uit ca. 1815 Dit schijnt een van de belangrijkste handels posten voor de visserij in midden Noorwegen te zijn geweest. Er staan een paar oude pakhuizen die nog geheel zijn ingericht zoals in die tijd. We lopen wat rond en gaan daarna weer terug naar ons oude plekje in Láter, We blijven hier nog een nachtje.
Vrijdag 30 mei We rijden terug naar Bodǿ en kopen daar in een zeer uitgebreide sportwinkel bij de haven wat nieuw vistuig voor mij. Ik heb de moed nog niet opgegeven om toch nog eens een visje te verschalken. We maken er geen lange dag van want we rijden terug naar de saltstraumen en slaan daar de weg nr 812 in die langs een prachtige route naar de E6 voert. Maar al gauw vinden we een prachtige overnachting plaats aan de fjord bij Kvalness N 67.13667 E 14.50534. Een keienstrandje met een mooi vlak grasveldje. Het wordt veel vaker als kampeerplaats gebruikt, gezien de plek waar je een kampvuur aan kunt leggen. Een heel rustige middag hebben we hier.
Zaterdag 31 mei Langs de fjord rijdend komen we na een uurtje in Misvaer, waarvandaan we tegen een pas omhoog rijden. Boven ligt nog erg veel sneeuw, maar niet op de weg gelukkig. Het moet hier in de winter wel bar en boos toegaan want op een gegeven moment zien we een auto aan de kant van de weg waarvan alleen het dak nog boven de sneeuw uitsteekt, is deze winter vermoedelijk van de weg geraakt. We rijden langs een waterval die zich door een nauwe kloof perst. Uiteindelijk komen we op de E6 uit en rijden door naar Fauske. Daar nemen we de weg 830 naar Sulitjelma, een klein mijnwerkers stadje waar een kopermijn is geweest. Nu staat er alleen nog een klein museum, dat helaas nog gesloten is. We slapen op een plekje bij een aanleg steiger van de mijn. Het is een beetje een sombere bewolkte en regenachtige dag geweest.
Zondag 1 juni De weg terug naar de E6 is 35 km lang waarvan 10 km tunnels. Dat is jammer, want dan zie je weinig van de prachtige natuur. Gelukkig is het weer vandaag beter. Op het schiereiland Finnöya rijden we naar Hakonhals dat bestaat uit 3 huizen en gaan daar overnachten.
Maandag 2 juni Een stralende dag vandaag, we draaien dan ook niet meer als 50 km. Direct als we de pont van Bognes naar Skarberget over zijn slaan we rechtsaf een gravel weggetje in en rijden deze helemaal uit tot aan het eind, waar we na 4 km een zonnig plekje vinden bij een minuscuul klein haventje. Op de strekdam zie ik allemaal mossels groeien, dus direct de korte broek aan en een maaltje plukken voor vanavond bij de maaltijd. Het zijn niet van die hele grote maar ze smaken uitstekend.
Dinsdag 3 juni Eerst rijden we naar Narvik om te tanken, internetten en naar de vishal waar we een maaltje kabeljauw kopen. Dan terug naar de camperplaats aan de fjord waar we hebben afgesproken met Else & Jan. We staan hier heel mooi aan het water.Er staat een gedenkteken aan de geweldige slag die hier is geleverd in april 1940 Nagenoeg de gehele stad Narvik is plat gebombardeerd en veel schepen tot zinken gebracht. De Duitsers zijn hier de verovering van Noorwegen begonnen. De Engelse, Poolse leger en het Franse vreemdelingen legioen hebben in eerste instantie de stad op de Duitsers heroverd, maar een maand later is het toch verloren gegaan aan de Duitsers. Er staan een paar campers en omdat we op onze vrienden moeten wachten gooi ik een hengeltje uit, want ik zie een paar hele grote vissen voorbij zwemmen. Het enige wat ik echter uit het water sla zijn een paar pietermannen en daar valt geen eer mee te behalen. Om een uur of 5 komen ze aan en we hebben natuurlijk veel bij te praten.
Woensdag 4 juni We stippelen samen een route uit voor vandaag, via Skanland naar Harstad waar we bij een historische site een plaatsje hopen te vinden. Maar helaas mag daar niet worden overnacht, dus verder gezocht. Het valt echter niet mee om een plaatsje voor twee campers te vinden waar we ook nog eens een mooi uitzicht hebben, want Else wil gaan schilderen. Uiteindelijk belanden we bij een klein haventje met wat vissersscheepjes. Dan is het inmiddels 5 uur geworden en we besluiten om hier nog een dag extra te blijven.
Donderdag 5 juni Over deze rustdag valt er weinig te melden, afgezien dat het een prachtige warme dag was en dat ik een haring van 12 cm heb gevangen. Uiteraard heb ik hem weer laten zwemmen, want om die te slachten voor vier mensen is niet de moeite.
Vrijdag 6 juni Bij Revsnes gaan we met de pont over de fjord. We zijn net te laat en zien Jan & Else er als laatste oprijden. Een uurtje wachten dus. In Sortland zoeken we een gasfles vulstation op want we hebben een fles leeg. Dat gaat lekker snel en tevreden rijden we weer door. Jan & Else blijven op een Camping in Sortland achter maar wij rijden door om een plekje op te zoeken. Die vinden we aan het water 5 km voor Myre aan de weg 821. Het was een zonnige dag vandaag.
Zaterdag 7 juni Het is wat donker weer als Jan & Else zich tegen elf uur weer bij ons aansluiten. Samen rijden we naar het noordelijkste puntje van het schiereiland Oksnes. Daar ligt de voormalige handelspost Langenes. In de 16e en 17e eeuw moet het een welvarend vissersdorp zijn geweest, maar het is steeds meer in verval geraakt. Nu zijn er nog maar een paar (onbewoonde) huizen over. Wel zie je aan de fundamenten waar vroegen meer huizen hebben gestaan. Een paar km verder komen we in Sto, dat is nog wel steeds als vissershaventje in gebruik. tachtig mensen wonen er nu nog verteld ons een Belgische dame die hier al 5 jaar woont en een klein winkeltje heeft met huisvlijt en kunst. Het is wat moeilijk om een overnachtingplaatsje te vinden maar komen uiteindelijk toch bij een haventje in Vagen terecht. Hier trekt de lucht helemaal open en hebben dus toch nog als afsluiting een beetje mooi weer.
Zondag 8 juni (eerste pinksterdag) Laag hangende zee mist hebben we de gehele dag als we over de eilanden van de Vesteralen naar Melbu rijden. Als we daar met de ferry oversteken naar Fiskebol zijn we eindelijk op de Lofoten. We rijden langs de noordelijke kust van Austvagoy naar Laukvik waar we op de lelijke kade gaan staan voor deze nacht. Het was een lange dag vandaag dus we gaan niet te laat naar bed.
Maandag 9 juni (tweede pinksterdag) Opnieuw laaghangende wolkenvelden vandaag. We verlaten Laukvik en rijden naar Svolvaer waar we bij de tourist office vragen we informatie over de overtochten naar het vaste land. Je kunt namelijk vanuit hier naar Skutvik varen en vanuit Stamsund naar Bodo. de laatste is een langer overtocht. We rijden door naar Kabelvag en lopen een rondje om de kerk, daar blijft het bij want hij is gesloten. Daarna door naar Henningvaer, een leuk vissersdorpje. We lopen hier samen wat rond en wij besluiten om hier op de parkeerplaats met een tiental campers te overnachten. Else & Jan gaan echter terug naar Svolvaer, ze willen 1 of 2 nachten op een camping staan. Tegen tienen komt er nog een vos de parkeerplaats op lopen. Hij is erg mak en laat zich gemakkelijk op de foto zetten. kennelijk is er hier voor hem altijd wel wat te bikken.
Dinsdag 10 juni Donker weer maar droog. De weg terug van Henningsvaer naar de E10 is heel schilderachtig. Twee hoge bruggen vlak bij het dorp en verder gaat de rest van de 5 km lange weg slingerend tussen de rotsen door. Dit vinden wij één van de mooiste stukjes weg hier in Noorwegen. We ronden het eiland Grimsoya en gaan daar een wandeling maken naar het eind van de strekdam van het haventje Hovsund. Hier hebben we tien jaar geleden halverwege met de camper overnacht. Dat zou nu niet meer kunnen want de weg is nu erg slecht. Wel zien we een totaal vergane dode walvis liggen in het water. Aan het eind zien we op een rots een zee- of visarend zitten. Ook zien we in een zijweggetje een paar elanden lopen. Later slaan de doodlopende weg naar Eggum in. Daarna terug naar Borg waar we een plekje bij het Viking museum op de parkeerplaats vinden. In eerste instantie staan daar wel 20 campers maar de een na de andere vertrekt zodat we uiteindelijk nog maar alleen staan. Geen probleem.
Woensdag 11 juni Heel rustig rijden we door naar Leknes waar we een apotheek opzoeken. Onze midalgan is bijna op en het is me in de rug geschoten. 4x per dag moet ik worden behandeld door zuster Gepke. We krijgen daar een sms van E&J dat ze in de buurt zijn. We wachten op hen bij een groot modern winkelcentrum “Lofotsenteren” Veel te groot voor zo’n klein stadje. We komen in gesprek met een Nederlander die hier na z’n pensionering met z’n Noorse vrouw is gaan wonen.We k lagen bij hem dat alles hier zo duur is, maar hij zegt dat men hier bijna het dubbele verdient als in Nederland. Ja, dan begrijpen we het wel. Even voorbij Flakstad is een grote parkeerplaats bij een mooi strand waar al een paar campers staan, daar sluiten we ons bij aan. Later op de dag als de zon is doorgebroken sluiten E&J zich bij ons aan.
Donderdag 12 juni Het blijkt dat we hier helemaal niet hadden mogen overnachten. Op een groot bord bij de ingang vraagt men ons vriendelijk, dat we welkom zijn voor een korte stop maar dat we het niet als camping moeten beschouwen. Toch stonden we hier vannacht met 11 campers. Erg gezagsgetrouw zijn camperaars dus niet. Na de koffie, opgesierd met versgebakken kruidcake van Gepke, rijden we over de prachtige route naar Hamnoy. Hier is een geweldig mooi viswinkeltje waar we allen een heerlijk broodje Fiskebol, een soort vishamburger, hebben genuttigd.Over zo’n drie km zijn ze met de weg bezig, dat geeft soms een oponthoud van een kwartier omdat er ook met dynamiet bezig zijn. Twee tunnels van bijna 2 km lang zijn al gereed. De romantische smalle slingerweg is daarmee verleden tijd, wat we wel jammer vinden. Uiteindelijk zijn we aangekomen in Å, het uiterst zuidelijke punt van de lofoten, als we de paar eilandgroepjes niet meetellen. We wandelen wat door het dorp en langs het stokvis museum, waarna we afscheid nemen van Else & Jan. Morgen nemen ze de ferry van Moskenes naar Bodǿ. Wij gaan terug naar Svolvaer waar we de ferry naar Skutvik willen nemen. De bedoeling is dat we vandaar via de E6 weer naar het zuiden gaan rijden. Vandaag gaan we zo’n 20 km terug en rijden een klein eindje de zijweg naar Fredvang in en gaan op een ruig terreintje aan de fjord overnachten. Gepke vind daar bij een afval hoop van een bedrijfsopslag nog een paar hele grote Hoogspanning isolatoren. Leuk voor mijn verzameling.
Vrijdag 13 juni Rustig vertrokken richting Henningsfaer. We hebben besloten om daar de nacht door te brengen. Het is behoorlijk winderig en wisselend bewolkt maar aan de eind van de middag breekt de lucht open en genieten we zowaar nog een paar uurtjes van de zon, achter het glas weliswaar. Op de weg hier naar toe werden we nog bijna van de weg gedrukt door een vrachtwagen van de Posten. Ik kon nog net de berm in schieten maar de achterkant van de vrachtwagen raakte toch nog de linker buitenspiegel. We schrokken geweldig maar gelukkig hadden we geen averij. In Henningsfaer heb ik nog geprobeerd om een visje te vangen maar ook deze keer is dat niet gelukt. We hebben nog een paar wandelingen gemaakt maar door de koude harde wind was dat niet prettig.
Zaterdag 14 juni Een uurtje eerder opgestaan want we willen op tijd bij de ferry staan in Svolvaer. De ferry vertrekt om 9.30 uur en we denken om 12.15 aan te komen in Skutvik. Dat is dus ons afscheid van de Lofoten. Het is de vraag of we hier ooit weer zullen komen. We hebben er weer geweldig van genoten. maar er is nog zo veel te zien op de wereld, vervelen zullen we ons echt niet.
