2016-5 Duitsland-Frankrijk

Vakantie najaar 2016.

 Dag 1. Maandag 26 september.
Deze vakantie begint een beetje anders dan normaal, we zijn de eerste 15 dagen assistent van de reisbegeleiders Henk & Rita Visser tijdens hun reis door Sauerland.
De reis begint op een camping bij Datteln nabij Dortmund.  Vanaf Arnhem, waar we het weekend hebben door gebracht bij onze dochter Anita, rijden op de Tom-Tom snelweg vermijdend over het Duitse platteland naar de camping. Een deel van de groep van 22 camperaars is reeds aanwezig en we maken er nog een gezellige dag van, dat lukt aardig doordat het erg mooi weer is.

 Dag 2. Dinsdag 27 september.
We verblijven vandaag op deze camping, dat wil zeggen om 2 uur verzamelen we ons en gaan in twee groepen op de fiets naar de 11 km verderop liggende “Schiffshebewerk” Henrichenburg. Tegenwoordig kunnen we het ons nauwelijks voorstellen hoe, ruim honderd jaar geleden, met pikhouweel en schop het 230 km lange Dortmund-Ems Kanal is aangelegd. Een hoogtepunt was de constructie van de scheepslift die het 14 meter hoge niveau moest opheffen. Een geweldig goede gids vertelde ons de geschiedenis en de werking van de lift. Al met al een zeer leerzame dag. Voor meer informatie kun je kijken op: www.lwl-industriemuseum.de

 

Dag 3. Woensdag 28 september.
Nog steeds mooi weer is het als we vertrekken uit Datteln. Ons doel is een camping in Attendorn aan de Bigge-stausee. De route beschrijving loopt niet over van duidelijkheid, die leggen we dan ook aan de kant en rijden op de Tom-Tom langs de genoemde steden. De eerste helft van deze route rondom Dortmund is niet echt interessant, maar de rest langs de stadjes, Lunen, Kamen, Unna, Iserlohn, Altena en Plettenberg is echt heel erg mooi. Hier begint het heuvellandschap van het Sauerland. De camping Biggesee-Waldenberg is aangelegd als terrassen camping en is erg modern en luxe ingericht.

 Dag 4. Donderdag 29 september.
Opnieuw mooi zonnig weer, warm zelfs. Om elf uur komt de Biggolino ons afhalen van de camping. Het is een soort “jan plezier” met drie karretjes er achter, die ons naar Attendorn brengt naar de “Attahöhl”. Dit is een indrukwekkende druipsteen grot, die in 1907 bij toeval werd ontdekt. Na bezichtiging en een lunch in het restaurant ernaast bracht de Biggolino ons naar de aanlegsteiger van een rondvaartboot, waar we een rondvaart over de Biggesee hebben gemaakt.

 Dag 5. Vrijdag 30 september.it rond de Biggesee is niet overal zonder hellingen, wat voor ons, zonder elektrische ondersteuning op de fietsen, te zwaar is. We beperken ons dan ook tot het vlakke gedeelte. Maar ook dat is een leuke route. De natuur hier is erg mooi. De bossen beginnen al een heel klein beetje de herfst kleuren te vertonen. Beukennootjes en eikels knersen onder de banden. Veel mensen komen we niet tegen, wat wil je ook zo buiten het vakantieseizoen.

Dag 6. Zaterdag 1 oktober.
Heel veel kilometers staan er niet in het reisboek vermeld voor vandaag, slechts 33 km is het naar Burbecke. We maken dan ook een leuke omweg via Kirchhundem. Over smalle bergweggetjes door de bossen rijden we naar het kleine dorpje, hoewel is het wel een dorpje? 3 boerderijen en een hotel (Klaukenhof) mag je toch geen dorp noemen. Rondom het hotel en tussen de boerderijen worden de campers opgesteld. Elke beschikbare ruimte word benut. Zelfs staan er twee onder de overkapping van de werktuigen schuur. Oorspronkelijk zouden we op een weiland staan maar daar is het te nat voor en zijn we bang dat we niet meer weg kunnen morgen. Om 14.00 uur begint het “Schützenfest” dat speciaal voor onze groep zal worden opgevoerd, denken we. Maar de bedoeling is dat we zelf een Schützenfest gaan opvoeren. Andrea de waardin van het hotel legt alles uit. Diverse mensen worden uitgedost als de officiële personen: twee officieren, meneer pastoor, een dienstertje en een geweer draagster, dat is Gepke met strohoed op en geweer over de schouder.
Met deze hele poppenkast voorop lopen we naar de schietbaan waar we om de beurt met een vuurbuks op een houten vogel mogen schieten. Eenvoudig is dat nog niet want de meeste kogels vliegen er naast. Maar uiteindelijk komt de vogel toch naar beneden fladderen. Dan is het voorbij en worden we vrij gelaten. Maar ’s avonds begint het overnieuw, d.w.z. we hebben samen een gezellige barbecue avond in een blokhut weggespoeld met de nodige drank.

Dag 7. Zondag 2 oktober.
Weer een reisdag, vandaag rijden we naar Winterberg, het wintersportcentrum van Het Sauerland. De ontvangst op de camping is wat warrig maar uiteindelijk staan we dan toch op een paar veldjes. Het weer is vandaag nogal vochtig. Zeer onbetrouwbaar weer met heel af en toe wat zon maar overwegend regen. Geen weer in elk geval om een lange wandeling te maken. Op de route hierheen rijden we door Bad Berleburg en langs het Schloss Berleburg. Hier hebben Prinses Beatrix en Prins Klaus elkaar ontmoet. Ook Alexander logeert hier wel eens met Maxima om te jagen of te vissen. Een paleis dus dat niet erg aan ons is besteed. Wel is het een erg mooie route, veel op en neer en heen en weer door de bossen en kleine dorpjes.

Dag 8. Maandag 3 oktober.
Vandaag is het de dag van de hereniging hier in Duitsland. Uitgestorven is het overal, alles is gesloten behalve een paar bakkerswinkel, want “torte und brotchens” gaat altijd door. De prachtige route voert ons via Hallenberg naar Frankenberg waar een kerk boven op de berg boven alles uitsteekt. vandaar nemen we een smallere weg naar Schreuda en Rhadern en vervolgens naar de camping bij de Edersee. Een prachtige route door de bossen maar weinig plekjes om even een bakje koffie te drinken.Het is een leuke camping dat rond een klein meertje is gesitueerd, wij staan samen op een wiese aan het meertje met een mooi uitzicht over het meer en de achterliggende bergen en bossen.

Dag 9. Dinsdag 4 oktober.Vandaag hebben we een verblijfsdag, dus kunnen we het zelf invullen. Helaas is het ’s morgens nogal regenachtig maar gelukkig klaart het na de middag op en pakken we de camper en rijden naar Korbach een oud vestingstadje uit omstreeks 1188. we laten de camper achter op de P van een bouwmarkt en wandelen door het winkel gebied naar de “Altstadt” Veel oude en mooi gerestaureerde vakwerkhuizen. Het is een mooie wandeling.

Dag 10. Woensdag 5 oktober.Vandaag weer een verblijfsdag en die benutten we om een rondje om de Edersee te maken. Waldeck is ons eerste doel. We slingeren door de bossen en heuvels langs de Edersee. De waterstand is erg laag waardoor we hier en daar fundamenten van oude huizen boven het water uit steken. Plotseling doemt boven de bomen een kasteel op, gelegen op een heuveltop, Waldeck. Een van de kastelen van de familie oranje. We rijden slingerend omhoog en parkeren de camper op een pleintje. We wandelen wat door het uitgestorven plaatsje, dat geen indruk op ons maakt. Alleen zien we een klein gebouwtje waar de dorpsput in zit. Via een spiegel kun je in de diepte kijken. Een houten constructie erboven diende om een emmer aan een ketting 50 meter naar beneden te laten vieren om water op te halen voor de huishouding. we rijden na een half uurtje door naar Bad Wildungen, zo’n 20 km verderop, waar we ook een wandeling maken door de winkelstraat. Om half vier zijn we terug op de camping voor de traditionele groepsfoto en aansluitend een “Happy Hour”

 Dag 11. Donderdag 6 oktober.
90 kilometer vandaag naar Warstein. Hier gaan we de beroemde brouwerij van het Warsteiner bier bezoeken. We plaatsen de camper op de bijbehorende camping en wandelen naar de brouwerij. In de indrukwekkende hal worden we ontvangen waarna we naar een filmzaal worden geleid. Hier zitten we op een grote plateau dat ronddraait en waar vanuit onze luie stoel de geschiedenis en het productie proces van Warsteiner wordt gepresenteerd op een luchtige wijze.
Daarna komen we in een, uit vier karretjes bestaand treintje door de enorm grote brouwerij rond gereden. Heel interessant om te zien hoe het productieproces in werkelijkheid verloopt. Gigantische stapels kratten met flessen en containers, daarna rijden we naar binnen en zien de flessen in razend tempo door de machines heen vliegen, gigantische brouwketels. Allemaal heel klinisch want mensen zie je nauwelijks. Maar toch heel mooi om dit eens te zien.
Na afloop krijgen we een biertje aangeboden en een enorme kop heerlijke groentesoep met worst en een kadetje. We hoeven dan ook geen warm eten meer als we weer bij de camper zijn.

 Dag 12. Vrijdag 7 oktober.
134 km is het van Warstein naar Sassenberg. Aardige camping we staan allemaal bij elkaar op een veldje, het is mooi weer dus we hebben veel contacten. Praatje hier praatje daar, heel gezellig. De route vandaag was mooi, tenminste de eerste helft.

Dag 13. Zaterdag 8 oktober.
Heerlijk in het zonnetje gezeten vanmorgen en na de lunch de fietsen opgetuigd. Fietstocht gemaakt door Sassenberg en omgeving. Gelukkig allemaal vlak land want hellingen trek ik niet meer. Echt een heel mooie omgeving om uitgebreide fietstochten te maken.

Dag 14. Zondag 9 oktober.
Vandaag opnieuw een verblijfsdag, dus weer laat opstaan en lekker relaxen. Na de middag opnieuw een fietstocht gemaakt, dankzij het mooie weer opnieuw een succes. We gingen nu de andere kant op. Veel roofvogels gezien maar ook een ree, die stond vlak naast het fietspad op nog geen twee meter van ons af. Op het laatste moment had hij ons in de gaten en verdween toen in het struikgewas. Leuke ontmoeting.
Vanavond hielden we ons afscheidsdiner in restaurant “Silberfuchs” schuin tegenover de camping. Een prima diner kregen we voorgeschoteld. Na afloop heeft Joop van Ernst nog een toespraakje in dichtvorm gehouden over het verloop van deze reis, heel komisch. Rita & Henk en ook wij kregen nog een enveloppe met inhoud van de deelnemers.

Dag 15. Maandag 10 oktober.Op deze laatste dag gaan we nog met z’n allen de fabriek waar de LMC campers worden gemaakt. Eerst kregen we een verhaal over de geschiedenis van de fabriek en een nogal saaie hoeveelheid cijfers te horen. Maar de bezichtiging van de fabriek was wel weer heel interessant. We zagen hoe de wanden en het dak werd samengesteld. De vloer is het eerste dat op het onderstel word gemonteerd waarna de kasten, aanrecht, banken en douche daar weer op worden gemonteerd. Compleet met al het leidingwerk. Pas daarna worden de wanden er omheen geplaatst en als laatste het dak er bovenop. Van binnen moet er dan natuurlijk nog veel worden afgewerkt. niet alleen campers worden er gemaakt maar we zagen ook een lijn waar caravans worden opgebouwd. Was een leuke dag die werd beëindigd met goulash soep in de kantine, heerlijk, hoeven we vanavond geen warm eten meer. Tegen tweeën lieten we Sassenberg achter ons en gingen we op eigen houtje verder naar het zuiden, onze privé vakantie begint nu. We overnachten op de stelplatz in Frankenberg, een afgezonderd gedeelte van de parkeerplaats bij de Edeka supermarkt. Er staan nog twee campers meer.

Dag 16 Dinsdag 11 oktober.
Een wat bewolkte dag maar droog, later op de dag klaart het op gelukkig. Ik heb geprogrammeerd op een stelplatz in Neckarbischofheim maar data blijkt toch een beetje optimistisch te zijn na een paar omleidingen die nogal wat tijd kosten besluiten we het laatste eind maar een stuk autobaan te nemen. Maar ook daar gaat het niet veel vlotter want we staan drie keer in een file. Uiteindelijk zijn we om half vijf op de bestemming. Tegen de bosrand en bij een zwembad. Na het eten maken we nog een korte wandeling om de benen weer een beetje soepel te maken.

 Dag 17. Woensdag 12 oktober.
Vandaag rijden we het zwarte woud in, door mooie dalen, langs beekjes en door stille dorpjes. De bergen worden steeds hoger. Veel campers komen we niet meer tegen, het vakantie seizoen is natuurlijk al ruim voorbij. In Pforzheim kopen we een paar worstjes en een pakje kaas. Ik leg de artikelen op de band en ook een tientje. De caissière schuift de worst en de kaas over de scanner en gaat dan routinematig ook met het tientje over de scanner. Ze kijkt me aan en we liggen allebei gelijk in een deuk. Was een leuk moment van menselijk contact. In Schonwald  am Schwarzwald gaan we op een mooie stelplatz staan met een prachtig uitzicht over het dorp en de skihellingen. Aan het eind van de middag maken we nog een flinke wandeling. Het was een prachtige en zonnige dag vandaag.

 Dag 18. Donderdag 13 oktober.
In Naturpark Sudschwartzwald worden de bergen hoger, maar het wordt er ook drukker op de wegen. We rijden door Titisee, daar is een enorm “Bade paradis” gebouwd. Het is erg touristisch centrum geworden. We herinneren het ons nog als een klein dorpje maar is dan ook omstreeks 1970 dat we hier waren met de kinderen. Alles veranderd, vooral het Tourisme. We rijden noordelijk van Basel naar Frankrijk, de rijn vormt hier de grens. Eerst rijden we richting Belfort maar bij Altkirch zwaaien we af naar het zuiden en vinden in het dorpje Hirtzbach een overnachtingsplaats.

 Dag 19. Vrijdag 14 oktober.
Tot hier hadden de veel dorpjes Duitse namen, Dit is de Elzas en dat is door de jaren verschillende malen van land veranderd, dan weer Duits en dan weer Frans. Vandaag is dat anders, we proberen in Frankrijk te blijven maar dat valt niet mee als je langs de Zwitserse grens rijd. Die is hier nogal kronkelig zodat we hele er stukken doorheen rijden. Daardoor ontdekken we ook hoe duur dat land is geworden, de diesel is er wel 40 cent duurder, je schrikt je dood!
In St. Hyppolyte waar we 2 jaar geleden op de overnachtingplaats hebben gestaan eten we ons broodje. Vanaf Montancy rijden we door de Gorges de Core. Het smalle weggetje voert ons langs de rivier de Doubs, die hier nog heel smal is.
Abbaye de la Grace Dieu is een gehuchtje van 4 huizen en een abdij. Ook hier hebben we eerder gestaan toen kwamen we vanuit het westen. Nu komen we van uit het oosten en ontdekken daardoor dat het een fantastisch mooie route is.
Hoge rotswanden aan de andere kant van de weg en de weg zo smal dat al de vier wielen nog precies op het asfalt passen. Gelukkig komen we op deze tien kilometer geen tegenliggers tegen.

 Dag 20. Zaterdag 15 oktober.
Bij Jouane rijden we opnieuw Zwitserland weer in en volgen de oever van Lac de Joux, Daar eten we ons broodje en maken we samen een wandeling naar een dorpje daarna gaat Gepke een lange wandeling in haar eentje maken over een voetpad langs het meer. Ze ontmoet daar een andere wandelaar waar ze een hele tijd mee oploopt. Het schijnt een interessante man te zijn want ze hebben leuke gesprekken. In eerste instantie willen we in Lamoura overnachten maar dat is zo’n ongezellige plek dat we besluiten om door te rijden naar La Pesse, een uitgestorven dorpje maar met een goede overnachtingsplaats.

 Dag 21. Zondag 16 oktober.
Door de mooie Jura rijden we naar de Barage de Genssiat een heel oude stuwdam in de Rhone. De Rhone is hier niet meer bevaarbaar maar toch ligt er naast de stuwdam een enorme diepe sluis, die overigens droog staan. Hij is kennelijk niet bedoeld voor scheepvaart. Een flinke tocht van 180 km brengt ons naar Autrans een bergdorpje westelijk van Grenoble, we staan hier naast het kerkhof. Rustige buren zullen we maar zeggen. Waarschijnlijk omdat het zondag is, is er niets te beleven in het dorpje, we zijn dan ook al gauw weer terug van onze wandeling. Gepke gaat pannenkoeken bakken.

 Dag 22. Maandag 17 oktober.
Met regen opgestaan en de gehele morgen heeft het me vlagen geregend. Mistig is het er ook nog bij. Toch hebben we een prachtige tocht, al gauw rijden we door de prachtige Gorges de la Bourne. Zeer smalle weg onder overhangende rotsen en door tunnels langs de Drevenne. Indrukwekkend, is het enige woord dat hier van toepassing is. We genieten van deze prachtige rit. Bij Pont-en-Royans draaien we een andere gorge in, Het houdt niet op. Deze Gorges de Goulets voert ons door het hart van Parc de Vercors. In Die doen we wat inkopen en rijden over een smalle weg langs de Dróme naar Besignan. Het blijkt een plekje bij een boerderij midden tussen de lavendelvelden, die helaas nu natuurlijk niet meer in bloei staan. Het is een mooi plekje met alle voorzieningen.

 Dag 23. Dinsdag 18 oktober.
Onvoorstelbaar mooi weer is het vandaag geweest, een stralend blauwe lucht met hier en daar een paar kleine wolkjes. Achttien graden checken we, het lijkt wel zomer. Eerst programmeren we Tom op Sault. Ook deze rit voert ons weer door een prachtig landschap. Vlak onder de Mont Ventoux langs rijden we naar Apt. Omdat we LPG willen tanken rijden we door met naar Manosque en daarna 12 km naar het noorden naar Dauphin een klein dorpje hoog op de rotsen. We wandelen daar nog even doorheen.

Dag 24. Woensdag 19 oktober.
Het is eerst wat heiig maar dat klaart al snel op, het belooft weer een stralende dag te worden. We rijden vandaag in oostelijke richting naar Castelane een klein stadje waar we een paar keer eerder hebben gestaan op een plekje naast het centrum. We rijden tussen veel lavendelvelden door, dat is echt het product dat hier veel word verbouwd. De heuvels zijn hier wat minder hoog, maar dat veranderd als we Moustier naderen, grillige toppen zien we aan de horizon. Het stadje ziet er op afstand erg leuk uit. Maar we rijden gelijk de Gorges du Verdon in. Halverwege pikken we een lifster op ze woont daar en moet, net als wij, naar Castelane. We hebben een leuk gesprek met haar. o.a. verteld ze dat in haar dorpje een man is die met een soort vale gieren. Ze heten Vautour. Over de toppen van de gorges zweven de grote bruine vogels, meestal bewegen ze hun vleugels nauwelijks.
Tegen de enorme kliffen zijn het slechts stippen, hoewel ze groter zijn dan ooievaars. We zien ook een tiental van die vogels boven de bergtoppen zweven.
Op de camperplaats in Castelane zijn we de derde camper maar in de loop van de avond groeit dat aan tot een tiental. Zoveel hebben we deze hele vakantie nog niet gezien. Als we een wandeling maken door het centrum besluiten we spontaan om op een terrasje een pizza te gaan eten. Dat pakt goed uit want ze smaken uitstekend.

 Dag 25. Donderdag 20 oktober.
Na water te hebben getankt, gisteren hebben namelijk gedoucht, en de vuilwatertank leeg laten lopen, gaan we aan de rit. Gister kwam er een vriendelijke Belg naar mij gestapt, hij woonde al 5 jaar in Castelane en gaf mij de tip voor een mooie route naar Valberg. Volgens hem was die route nog veel mooier dan die door de Gorges du Verdon. Nou, hij had gelijk, vooral de Gorges de Daluis is extreem mooi. Mede door de hier rode kleur van de rotsen. De weg is soms zo smal dat er stukjes zijn waar het in twee sporen is verdeeld. De ene richting door een tunneltje de ander langs de afgrond. Gelukkig hebben we weinig tegenliggers. Maar wat ook extreem is is dat we plotseling toch tegenliggers hebben en wel duizenden schapen die de weg versperren. Het was natuurlijk onmogelijk om ze allemaal te tellen maar de file was minstens 200 meter lang. Een tiental mannen liepen er tussen om ze in toom te houden. Het was een erg grappige ervaring. Ook de rest va de route was erg mooi, de Col de la Couile, de Gorges de Valabras en uiteindelijk de afdaling naar St.Martin Vésubie.
1,5 km voorbij het aardige stadje vinden we een overnachtingsplaats die ons niet erg naar de zin is door de herrie van de naastliggende houtzagerij, maar we blijven toch maar want de volgende is te ver weg. We willen ook even bekomen van de indrukken van deze geweldig mooie rit van vandaag. En natuurlijk van het mooie weer.

 Dag 26. Vrijdag 21 oktober.
Ook vandaag begint de dag zonnig dus de stemming zit er meteen in. We volgen de rivier de Vésubie die hier door een prachtig dal stroomt met af en toe een nauwe gorge. We hebben gekozen voor een overnachtingsplaats in Gourdon een oud stadje of liever een dorpje met in het midden een kasteeltje dat boven op een bergtop is gelegen. Dat blijkt een goede keus te zijn want het is werkelijk beeldschoon. Als we geïnstalleerd zijn wil Gepke dat eerst de bedden worden gelucht en verschoond, dat is overigens in een uurtje gefikst. en dan gaan we een wandeling maken door de oude straatjes. Het is niet erg groot maar wel heel gemoedelijk met z’n oude huisjes en niet te vergeten het prachtige uitzicht over het dal en de in de verte gelegen middellandse zee. Die zee hebben we vanmiddag al van nabij bekeken. Het laatste stuk door het dal van Vésubie was niet zo interessant. Een recht stuk dal dat geheel volgebouwd is hoe dichter we bij Nice  kwamen. Veel industrie en kwekerijen. Enorme drukke wegen langs de kust van Nice naar Antibes. Geen mogelijkheid om ergens aan de zee te stoppen, behalve het laatste stuk voor Antibes waar een breed keienstrand is, overal staan vissers maar geen mens in zee, vermoedelijk is het daarvoor te koud. aan dat strand is dat we besloten om het binnenland weer in te trekken, met als gevolg dat we nu in Gourdon staan.

  Dag 27 zaterdag 22 oktober.
Al snel rijden we door Grasse, een stad die geheel op de heuvels is gebouwd. We rijden er midden doorheen maar geen stukje weg is vlak. We besluiten om de oninteressante en drukke kuststrook geheel te omzeilen en programmeren op een overnachtingsplaats
  In La Seyne sur Mer, dat ligt iets voorbij Toulon. We rijden er via de binnenwegen heen, alleen de laatste 30 km rijden we, om tijd te winnen over de snelweg. Als we door Vidouban rijden zien we dat het daar marktdag is, daar gaan we natuurlijk niet aan voorbij. Het is namelijk een van onze hobby’s om daar over te zwerven. Het is een gezellige rommel- en goederenmarkt. En waarachtig we scoren ook nog eens, Gepke vind mooie oorbellen en ik kan mijn verzameling Mini’s uitbreiden met een cabrio. Een miniatuur wel te verstaan. De plek zelf, waar we overnachten, is niet zo bijzonder maar het uitzicht over de middellandse zee is fenomenaal. We staan hier alleen en helaas is het gaan regenen. Maar hopen dat het morgen beter wordt.

Dag 28 zondag 23 oktober.
De dag begint weer mooi, het zonnetje schijnt. We ronden de kaap over het smalle weggetje door de bossen, rijden door Six Fours, Sanary, Bandol en La Ciotat naar Marseille. Als we over de col de Gineste rijden, rennen daar honderden sportieve mensen. Kennelijk is dit een goede training al vinden we het rennen langs een drukke weg nou niet het allermooiste traject. Marseille is een enorme stad en we doorkruisen het gehele centrum. Omdat het zondag is is het er niet zo heel druk. Na de binnenstad volgen we de weg door de industriehaven. We zien daar ook een aantal enorme cruise schepen liggen. Na Marseille rijden we de Plaine de la Camargue in. Het kale landschap is niet interessant vooral niet omdat hier ook nog zeer veel industrie is gevestigd. Tot onze verrassing moeten we bij Salin de Giraud met een pontje over de Rhone varen. Dat kost niet veel tijd en de prijs van 5 euro valt ons ook reuze mee. We zwaaien af naar de zuidkust en na 12 km komen we bij onze overnachtingplaats aan de Plage de Piémanson. Er staan al een tiental campers. Er steekt een harde wind op maar gelukkig is het droog en zonnig. We worden verrast door de grote aantallen Flamenco’s, Kraanvogels en witte reigers, heel leuk.

  Dag 29. Maandag 24 oktober.
Helaas heeft het de gehele nacht behoorlijk gestormd, we hebben dus een onrustige nacht gehad want de satelliet schotel maakte een enorme herrie. De bedoeling was om vandaag naar Meze te rijden maar onderweg veranderden we het plan en naar Arles te gaan. dat is niet zo ver dus we waren er al voor het middaguur. Iets ten noorden van het centrum is een camperplaats aan de Rhone. Na een hapje eten liepen we dan ook het centrum in. Leuke wandeling door de oude straatjes en we bekeken het Amfitheater en de Arena. Het was erg rustig, weinig toeristen.

 Dag 30. Dinsdag 25 oktober.
Vandaag dan maar naar Meze, daar is een overnachtingsplaats bij een oester- en mossel kwekerij. Het viel ons wat tegen en omdat het nog vroeg was reden we door naar Montagnac. Maar ook hier was de overnachtingsplaats 3 keer niks, tussen een verkeersweg en een stortplaats dus toen maar weer verder. In Salasc hadden we geluk. Het is een klein dorpje met aan de rand een parkeerplaats waar we gaan overnachten. Later op de middag/avond kwamen er nog twee campers bij ons staan. In het donker hebben we nog een wandeling gemaakt door het oude dorpje.

 Dag 31. Woensdag 26 oktober.
Vandaag een prachtige rit gemaakt. Via Bédarieux volgden we de hoofdweg naar Olargues waarna we afdraaiden over de Coldu Poirier, een smal weggetje maar wonderschoon. Bij La Salvetat werd het weggetje nog smaller, we pasten precies op het asfalt. Bij elke bocht was het oppassen, soms was er op honderden meters geen mogelijkheid om tegenliggers te passeren. Gelukkig was het niet druk, maar we waren toch blij dat we voor Mazamet weer op een iets bredere weg reden. Onderweg was het wegdek soms bezaaid met tamme kastanjes.  In Villeneuve de Minevois stonden we bij een sporthal. Eerst alleen maar om een uur of 5 kwamen er een grote groep campers binnenrijden, zeker 15 grote franse campers. Het was een groep die alleen maar water kwam tanken en het toilet legen. Het was even een drukte van belang. Ze stonden zeker op tijd want ze renden gehaast heen en weer. Na een half uurtje stonden we weer alleen.

 Dag 32. Donderdag 27 oktober.
Toch zijn er vannacht nog twee campers bijgekomen. Vlak voor Carcassonne steken we het Canal du Midi over, het is maar een smal kanaaltje maar toen het gebouwd werd was het ook niet bedoeld voor grote tankers natuurlijk. Het kanaaltje loopt van de golf van Biskaje naar de middellandse zee. Bij Narbonne ongeveer komt het daar in uit. Er ligt helemaal een fietspad bij langs. In Carcassonne proberen we nog bij de oude stad te komen, La Cité. Maar Dat valt niet mee met een grote camper omdat de grote parkeerplaatsen alleen voor personenauto’s zijn en de plaats waar we wel zouden kunnen staan is geblokkeerd door diverse werkzaamheden aan de weg, route Barree. We zij er al 4 of 5 keer geweest dus we vinden het ook niet zo heel erg om maar door te rijden. Al gauw wordt het landschap weer bergachtiger. We belanden uiteindelijk in Quilan waar we in het centrum bij een niet meer in gebruik zijnde station een plekje vinden. Het is prachtig mooi zonnig weer, 23 graden en dus genieten we daar met volle teugen van. Ook maken we nog een wandeling door het kleine stadje maar daar is niet veel te beleven. We eten een ijsje op een terras en gaan weer lekker bij de camper zitten relaxen.
Dag 33. Vrijdag 28 oktober.
Via Puive rijden we in westelijke richting naar Lavelanet, waar we een leuke markt zien, die laten we natuurlijk niet links liggen. We vinden vrij gemakkelijk een parkeerplaats en lopen zo’n 1,5 uur over de leuke waren en goederenmarkt. Het heeft een noord Afrikaans sfeertje, dat zien je aan de producten maar ook aan de mensen, veel hoofddoekjes en lange jurken. Toch heel vriendelijk allemaal, we kopen nog een warm vest voor mij voor niet te veel geld en wat lekkers voor bij de koffie. Even ten zuiden van Tarascon rijden we naar Visdessos, wat een redelijke weg is maar dan gaan we omhoog via een smalle enkel spoor weg naar de Col d´Agnes. Boven bij een klein meertje begint het pas echt te stijgen. Het is een onvoorstelbaar mooi en ruig berglandschap waar we dus ook erg van genieten. In Aulus-les-bains is een overnachtingsplaats maar die is ons niet erg naar de zin. We maken nog een wandeling door het oude dorpje waar we nog een leuk gesprek hebben met een daar wonend echtpaar, hij is Marokkaan en zij Française, erg sympathieke mensen. We besluiten 30 km door te rijden naar Grotte du Mas d’Azil. Bij de ingang van die grot is een parkeerplaats waar we kunnen overnachten. Het is een enorme grot. In een 80 meter hoge rotswand is deze grot dwars door de berg heen uitgesleten door de rivier Arize. Het lijkt meer op een Lavatube of een natuurlijke tunnel. Ook de weg is aangelegd door deze grot, dan kun je je een voorstelling maken van hoe groot hij is. Morgen, als we verder gaan zullen we er doorheen rijden. Als het bijna donker is maak ik alle ramen met het water uit de rivier nog even schoon. De camper ziet er echt niet meer kraakhelder uit, maar met vieze ramen wil ik niet rijden.

 Dag 34. Zaterdag 29 oktober.
We hebben een rustige dag van 100 km vandaag dus ik werk eerst dit verhaal even bij, drinken dan een kop koffie met het restantje van de taart van gisteren en gaan daarna aan de rit door het golvende landschap, bergen, bossen, bouwland en koeien. Met een boog rijden we om Toulouse heen naar Lavaur. Een mooie camperplaats 2 km voor de stad nodigt ons uit. Maar eerst rijden we even door naar het centrum om te kijken of daar een restaurant is, want we willen vanavond uit eten gaan. Om een uur of twee zaten we lekker onderuitgezakt in onze stoelen te genieten van de heerlijke zon, 23 graden is het. We staan in eerste instantie onder een eikenboom die spontaan z’n eikels laat vallen. Dat blijkt niet zo heel slim want Gepke krijgt er een op haar hoofd en ik ontkom ook niet aan het bombardement. We verplaatsen ons daarom naar de andere zijde en genieten daar verder. Om zes uur liepen we al door de stad, maar dat is hier in Frankrijk wat aan de vroege kant want de meeste keukens gaan pas om zeven uur open. We gaan dan maar een uurtje lezen in de camper en proberen we opnieuw. We belanden in een leuk restaurantje waar we een lekkere entrecote bestellen.

 Dag 35. Zondag 30 oktober.
Via Grauhet rijden we naar Realmont, Terre Clapier en Alban naar Coupiac. Dit is een klein middeleeuws stadje waar we een paar jaar geleden ook al eens hebben overnacht op het marktpleintje aan de voet van het kasteel. Deze plek had ik zelf aangemeld bij “Campercontact” we zien dan ook onze oude camper op een foto staan in het boek van campercontact. De coördinaten kloppen echter niet meer, die verwijzen naar de serviceplaats 300 meter verderop. We reden daarom eerst verkeerd door een oude poort die 10 cm breder was dan onze camper. Spannend! Na een wandeling naar het kasteel en door het stadje hebben we een rustige avond.

 Dag 36. Maandag 31 oktober.
Over smalle wegen rijden we naar St Affrique en door naar Millau. Hier rijden we onder de beroemde hoogste brug van de wereld door. We bezoeken daar het moderne informatie centrum waar we een film van de bouw van deze geweldige brug bekijken. De brug is werkelijk indrukwekkend zo van onderen gezien. Hij verbind de ene bergtop met de andere, een afstand van 2460 meter, het hoogste punt is 343 meter. In drie jaar, 2002-2004 is het gebouwd voor 400 miljoen Euro. We rijden vervolgens door richting de Gorges Du Tarn. Een prachtige tocht door deze prachtige gorge brengt ons naar La Malene waar we op een parkeerplaats naast de brug overnachten. Hier zijn wel officiële overnachtingsplaatsen maar die zijn allemaal op een camping en die zijn op deze tijd van het jaar gesloten. Later op de middag komen er nog twee campers bij ons staan.

 

 Dag 37. Dinsdag 1 november.
Vanmorgen rijden we eerst het laatste stuk door de Gorge Du Tarn langs St.Enimie naar Florac en dan door naar La-Grand-Combe. Hier pakken we de lokale weg naar het noorden. Na zo’n 10 km komen we langs Chateau de Portes, een oud kasteel boven op de pas. Het is zo’n mooi plekje dat we besluiten hier op de parkeerplaats te blijven deze nacht. We maken nog een leuke wandeling om het kasteel heen.

 Dag 38. Woensdag 2 november.
De weg D 906 is de oude route die de Pelgrims en kruisridders gebruikten naar de middellandse zee om vandaar met schepen naar het heilige land te varen. Wij volgen hem in noordelijke richting via Genolac en Villefort, waar we langs een stuwmeer rijden. Het landschap is erg mooi maar niet meer van die hele hoge bergen. Bij Langogne komen we weer op de bredere weg en rijden naar Le Puy en Velay, Waar we een tankstation hopen te vinden die LPG verkoopt want we hebben 1 fles leeg. Helaas is dat tankstation definitief gesloten, moeten we morgen maar verder zien. Dan maar door naar de camperplaats in het noorden van de stad maar ook daar vangen we bot want deze bestaat niet meer, althans er staan nu een hoogte beperking van 2,10 m voor. Wij zijn 2,75 hoog dus dat past niet. We rijden 8 km terug naar Coubon. een klein dorpje aan de Loire. Aan het water is een parkeerplaats en we staan er met een heerlijk uitzicht op de hier nog smalle Loire. Aan het eind van de middag komen een viertal blagen van een jaar of vijftien ons plagen.  Dat bestaat uit heimelijk naar de camper sluipen en op de wand kloppen en dan als de wind weg rennen. Na een paar keer begint mij dat te vervelen en loop heel rustig naar hen toe. maar ze wachten niet op mij maar rennen weg. Ik loop heel rustig een paar honderd meter achter hen aan. Maar kan dus niet dichterbij komen. We denken dat het voorbij is maar een uurtje later, als het inmiddels donker is geworden komen ze terug en gaan op honderd meter afstand met een laser lamp op ons schijnen. Irritant, maar we doen de gordijnen dicht en vernemen er niets meer van. De hele avond en nacht blijft het verder rustig.

Dag 39. Donderdag 3 november.
Al snel vinden we een ander tankstation dat LPG heeft (GPL in het Frans), kunnen we weer een tijdje vooruit. Maar we gebruiken nu wel meer gas omdat de kachel ’s avonds nu meestal aan moet want het wordt kouder. We rijden weer een groot gedeelte van de dag over binnenwegen door de bossen. We lunchen in St.Germain en rijden dan naar St.Amant waar een overnachtingsplaats is. Helaas zijn hier de plekken zo scheef dat we er zelfs met blokken onder de wielen niet fatsoenlijk kunnen staan. We zijn daarom door gereden naar Job 15 km verderop. Hier staan we op een prachtig plekje met een fantastisch uitzicht over het dal.

 Dag 40. Vrijdag 4 november.
Lekker zonnetje met een beetje mist in de dalen. Job ligt op een berg, dus die dalen we af, terug naar de “Hoofdweg” dus. Weer een mooie rit vandaag, alleen de bergen zijn lager hoe meer je naar het noorden komt. Het is hier van oorsprong een vulkanisch gebied, dat zie je aan de puntige overblijfselen van de vulkanen. Ook zie je af en toe stukjes basaltkolommen. Lapalisse is uiteindelijk het stadje waar we belanden. Een rustige parkeerplaats aan het riviertje de Besbre. Midden in het grote dorp, want meer is het niet, staat een groot Chateau. Het torent hoog uit boven de oude huizen. Het is deze tijd van het jaar niet toegankelijk en ook niet het mooie park dat er bij ligt. Er staan enorm veel oude huizen en leegstaande winkels. Veel leven is er niet te bekennen. We wandelen er een uurtje doorheen.

 Dag 41. Zaterdag 5 november.
Een enorme regenbui heeft vanmorgen om ongeveer zeven uur een groot deel van het vuil van de camper gespoeld, die hoef ik dus voorlopig niet te wassen. Helaas voor ons hebben we vandaag maar een paar korte droge perioden meegemaakt. Ook mist hebben we met volle teugen van “genoten”. Bij Dompierre steken we d Loire over die hier al aardig breed begint te worden. 15 km voor Autun slaan we linksaf richting Moulins-Engilbert. We rijden hier door natuurpark de Morvan. Een erg mooi landschap. In Moulins valt de camperplaats wat tegen en omdat het toch regent, rijden we de laatste 15 km door naar Chateau-Chinon waar we de middag verder doorbrengen met luieren.

 Dag 42. Zondag 6 november.
Dichte mist vanmorgen, dus een heel klein wereldje. Maar later klaart het op, gelukkig want we hebben een mooie route naar Autun en vandaar naar Beaune. Dit laatste stuk worden de druivenplantage steeds talrijker. Geen wonder dat dit gebied, Bourgogne, bekend staat om z’n wijnen. Op de ons bekende camperplaats staan al een aantal campers en wij sluiten ons daarbij aan. We gaan direct aan de wandel naar het prachtige oude en gezellige centrum van Beaune. Het staat natuurlijk helemaal in het teken van culinaire genoegens en dan speciaal de wijnen natuurlijk. Het is zondag in dus zijn de meeste winkels gesloten behalve daar waar je lekkere dingen kunt kopen, en die zijn er in overvloed. Om zeven uur vertrekken we, na een paar uurtjes rust, opnieuw richting het centrum en lopen een kleine pizzeria in waar we twee jaar geleden ook al eens heerlijk hebben gegeten, zo ook nu.

Dag 43. Maandag 7 november.
De rit naar Dijon is niet erg spectaculair afgezien dan dat hij natuurlijk steeds tussen de druivenvelden door gaat. Hier en daar zijn er mensen aan het werk, vermoedelijk zijn ze aan het snoeien. We rijden daarna naar  Gray waar we op een plekje bij een camping aan de Saone, in ons eentje de nacht hebben door gebracht.

 Dag 44. Dinsdag 8 november.
Naar Luxeuil rijden we via de grotere weg maar daarna gaan we toeristisch rijden over de D6 die door het natuurpark des Ballons des Vosges. Hier beginnen we weer wat bergjes te zien dat wil zeggen voor zover de mist dat toelaat tenminste. We bekijken een plekje bij het dorp Faugogny maar die staat ons niet zo aan. We eten daar ons broodje en rijden dan door naar Corravillers en brengen daar naast de Mairie de nacht door.

 Dag 45. Woensdag 9 november.
Omdat ik ontdek dat we in twee dagen nog 583 km moeten rijden besluiten we om vandaag daar een flink stuk vanaf te knabbelen. Het eerste stuk van de weg over de Col du mont de fourthe is prachtig omdat het vannacht hier heeft gesneeuwd. Niet veel maar er ligt toch een laagje over de toppen van de bomen. Mooi gezicht, maar beneden gekomen zetten we er toch echt de sokken in. Snelwegen zijn bij ons niet favoriet, maar soms moet je wel. Bij Remiremont komen we op de snelweg en rijden via Epinal naar Nancy, Metz en Thionville. We passeren het drielandenpunt bij Perl en rijden verder langs de Moezel door Duitsland met op de andere oever Luxemburg. Bij Remich steken we even de rivier over om te tanken, scheelt toch maar even 20 cent per liter. Uiteindelijk vinden we een leuke plaats in Echternach. Wat verder valt te vermelden is dat het de gehele dag heeft geregend, niet leuk!

 Dag 46. Donderdag 10 november.
Wisselend langs de grens rijdend, dan weer in Luxemburg dan weer in Duitsland trekken we naar het noorden richting Monschau. De Sneeuw Eiffel doet z’n naam eer aan want hier zien we de eerste sneeuw op de toppen van de heuvels en soms zelfs aan de kant van de weg. Voorbij Aken word het landschap vlakker en daar geen sneeuw meer. Deze route hebben we een paar keer eerder gereden, het is dan ook niet verwonderlijk dat we uiteindelijk ook weer op een ons bekende camperplaats in Linnich belanden. Hier hebben we al twee keer eerder overnacht.

 Dag 47. Vrijdag 11november.
Ja, en dan komt toch de laatste dag van deze vakantie. Op naar huis, dat wil zeggen eerst nog langs Arnhem om een dagje bij Anita en haar gezin door te brengen. Heel gezellig om weer even bij te praten en lekker te eten. Morgen, Zaterdag gaan we nog naar Soesterberg om afscheid te nemen van onze vrienden en kennissen bij de NKC, we stoppen namelijk met het reisbegeleiderschap voor de NKC. Eens moeten we daar toch mee ophouden, problemen met artrose in de knieën maakt het toch moeilijker om aan alles mee te doen, zoals wandelingen enzo.

 Het was weer een prachtige vakantie waar we met plezier op terug kijken .