2016-1 Tenerife

12 Maart.
we gaan een weekje naar Tenerife. Door het breken van de pols van Gepke is ons plan om voor twee maand naar Spanje & Portugal te gaan in het water gevallen. Een paar weken achter elkaar naar het ziekenhuis, gips er om, foto’s maken, gips er af, weer foto’s. opnieuw gips er om. Allemaal redenen om niet weg te gaan uiteraard. Als naar tevredenheid verloopt nemen we het besluit om dan maar een weekje de warmte op te gaan zoeken in Tenerife. Het schijnt een erg mooi eiland te zijn. We boeken via internet een vlucht met Ryanair een auto en een hotelletje in Vilaflor.Dat is een oud dorpje halverwege de vulkaan de del Teide. Op 1500 meter hoogte ligt het en is daarmee het hoogst permanent bewoonde dorpje van heel Spanje.
Om drie uur vertrokken we van Eindhoven airport. We werden er heen gebracht in de mini cooper door Anita. Lekker op tijd (een uur te vroeg)en toen maar wachten. Met 45 minuten vertraging vertrokken we dan ook eindelijk. 4,5 uur vliegen en toen doken we onder de wolken en zagen Tenerife liggen. Met een grote boog om het eiland heen want vanuit het zuiden moesten we landen. Alles ging toen redelijk snel behalve het afhalen van de auto koste ons ruim een uur. Oorzaak, de balie van Budget was niet te vinden. blijkt later dat we ons bij Avis moeten vervoegen. Daar stond inderdaad een heel klein bordje dat ze ook voor Budget werkten.
Wel bleek er een ontzettend sympathiek meisje achter de balie te zitten, dat maakt weer een hoop goed natuurlijk. Het had wel tot gevolg dat we in het donker de berg op moesten. Niet erg leuk met al die haarspeld bochten. Het kleine hotelletje was in een heel oud huis te zijn met een echt Spaanse inrichting, tegelvloeren en blankhouten gebeitste deuren.
We werden ontvangen door de zeer vriendelijke Britse eigenaresse Angela.

13 Maart.
Zondag is het vandaag en vermoedelijk is het daardoor uitgestorven. Wel is er een piepklein supermarktje open zodat we niet hoeven verhongeren vandaag. Wel besluiten om de Del Teide een eind omhoog te rijden. Een prachtige bochtige weg de hellingen zijn begroeid met enorm grote pine bomen, agaven en andere mediterrane planten, een lust voor het oog. Het is echt een toeristische route want er zijn voldoende uitwijk plaatsen om foto’s te maken.
Op een grote staan zelfs toiletten is er een speeltuintje voor de kinderen en overal barbecues.
Bij Boca de Teuce slaan we af richting Santiano del Teide wat door een vulkaan landschap voert. Het doet ons heel erg denken aan IJsland, alleen daar is de lava diepzwart en hier is het meer bruin. Helaas waren de batterijen van m’n camera leeg zodat ik er geen foto’s van kon maken. Gelukkig kon ik bij een tankstation in Santiago nieuwe batterijen kopen. Plotseling rijden we op een paar kilometer op een snelweg met een heuse tunnel erin. Ook de TR82 waar we toen op reden was landschappelijk geweldig. We slaan af richting Garachico om de kustweg weer terug te gaan volgen. Wel hebben we op deze weg af en toe wat steile hellingen maar het uitzicht wordt bedorven door de grote broeikassen van plastic, waaronder bananen worden gekweekt. In Los Silos, waar we door het centrum rijden is een kleine warenmarkt, de plaatselijke boeren bieden hier hun waren aan. Allemaal heel kleinschalig, een kistje aardappelen, wat sinasappelen een paar bosjes radijzen, wortels, vijgen en dat is het wel zo ongeveer. Wel staat er een leuk koppel dat sieraden verkoopt, die ze zelf maken van allerlei natuurproducten zoals gedroogde sinasappel schillen, pitten van meloenen enz. enz. Gepke koopt er een paar oorbellen gemaakt van koffiebonen.
We vervolgen de weg de bergen in naar Masca. Dat blijkt een redelijk smalle en zeer steile bergweg te zijn met misschien wel honderd haarspeld bochten. Een heel spannende weg maar met prachtige uitzichten over diepe canyons tussen hoge spitse bergen door. Masca zelf blijkt een gehuchtje te zijn met hier en daar een huisje op een helling. Helaas is het door ons niet te bezoeken omdat er totaal geen parkeerplaats meer vrij is. Dan vervolgen we de kustweg naar Playas de las Americas en Los Cristianos. Dit valt ons bijzonder tegen, super toeristisch, allemaal grote hotels, luxe winkels, restaurants en souvenirwinkels. We vluchten gauw verder. In San Eugenio vlak voor de afslag naar Vilaflor duiken we een leuk restaurantje in Waar we een heerlijke steak eten die we zelf moet bakken aan tafel. Smaakte uitstekend, allen was het veel te veel. Toch nog een vermoeiende dag geweest met al die bochten en ik lig dan ook al gauw te maffen op het bed terwijl Gepke gebruik gaat maken van de jacuzzi.

 14 maart.
Gisteren vroeg op bed dus nu er vroeg weer uit.
We rijden terug naar Granadila en nemen daar de weg TF28 dat is de oude weg door de bergen naar het noorden. Opnieuw gigantisch veel bochtenwerk door allerlei dorpjes. We ontdekken dat op Tenerife evenals op Madeira gebruik word gemaakt va Lefada’s. Dat zijn irrigatie kanaaltjes die het water door de bergen verplaatst naar de reservoirs. Vermoedelijk zijn ze niet meer in gebruik want ze zien er wat verwaarloost uit. Uiteindelijk komen we bij Candalaria weer op de autopista uit en met grote snelheid rijden we naar Santa Cruz. We rijden via de av.marina snel de stad voorbij naar Faro Semaforo. Dat is aan het eind van een doodlopende weg. Maar dat laatste stuk is erg schilderachtig. 15 km terug gaan we via de TF12 de bergen in door het natuurpark Anaga. Schitterde mooie rit steeds hoger de bergen in, het is echt oppassen geblazen voor tegenliggers want de weg is niet overal even breed. We rijden over de toppen van de Monte las Mercedes. op het ene moment zien we de zee aan de west zijde en dan weer aan de oostzijde et soms een glimp van Santa Cruz. Het is helemaal bebost met pine bomen en soms eucalyptusbomen. We komen uit in de grote stad La Laguna en vandaar weer op de autopista naar het zuiden.Deze weg volgen we tot de afslag naar Granadula, waar we afzwaaien naar de Porte del Madana aan de kust. Hier moeten volgens insiders leuke visrestaurants zijn. Dat klopt inderdaad, heerlijk op het terrasje aan de zee genieten we van onze bestelling, met een koel glas Canarische Cerveza. Op deze manier is de vakantie wel uit te houden. In het dorp nog een lekker karamel ijsje gehaald.

15 maart.
Vanmorgen eerst een tijd op de patio gezeten, wat lezen enz. Na de koffie vertrokken we de berg op. Ditmaal niet bij Boca de Tauce afgeslagen maar hoger de berg op. We rijden hier weer door de ruige lavavelden. Geweldig grillige brokken lava zien we aan weerszijden van de weg. We maken regelmatig fotostops want we krijgen er niet genoeg van. Je kunt ook nog met een kabelbaan naar het hoogste punt. We doen dat maar niet want er staan wel honderd auto’s langs de weg geparkeerd en als die allemaal in de gondel naar boven willen zullen we wel een paar uur moeten wachten. Bij El Portilo slaan we rechtsaf de TF24 in richting La Laguna. Deze weg loopt over de toppen van de bergen, we zien de Atlantische oceaan dan weer links, dan weer rechts. Als we lager komen beginnen de bomen ook weer te komen. Boven lag er nog veel sneeuw langs de weg, vaak zagen we daar kinderen in spelen. Het is vandaag hierboven gigantisch druk, auto’s maar ook erg veel bussen. We hebben het plan om de binnenstad van La Laguna te bekijken maar we rijden stapvoets in file door de het centrum en natuurlijk geen plekje voor de auto te vinden. Dus rijden we er mooi weer uit. Via de snelweg T1 rijden we naar het zuiden. Bij St.Maria del Mar gaan we nog een uurtje aan de boulevard zitten uitkijken over de oceaan. Allemaal appartementen hotels maar weinig volk. Van Anita kregen we de tip dat er in Guimar een fijn chinees restaurant was dus daar heen. Helaas was die pas op 19.00 uur open en wij waren er om 16.30 uur we hadden geen zin om daar op te wachten dus reden we door naar Isidrio waar we hebben gegeten in een tapasbar, was ook er lekker.

16 maart.
Nu naar de zuidkust. Via Playa de les Americas een eind de snelweg over naar Santiago del Teide. Hier weer de bergen omhoog naar Icod waar we aan de kust bij Playa del Marcos Veel Playa is hier niet, hooguit 100 meter zwart kiezelstrand. En uiteraard geen plekje voor de auto te vinden. Dus maar wat hoger op gezocht op een parkeerplaats ons broodje gegeten. Door Puerto de la Cruz door gereden, waar het weer een drukte van belang is. Dan maar weer aan de rit de bergen in richting El Teide. Het eerste stuk hebben we nog niet eerder gereden, maar boven komen we bij de splitsing waar we gisteren afsloegen. Verder naar Vilaflor is het stuk wat we nu voor de derde keer rijden, maar dat geeft niets want het is nog steeds even mooi. Met de kabelbaan naar de top slaan we vandaag ook maar over. Het is lang niet zo druk als gisteren maar het is behoorlijk heiig en zouden we nauwelijks iets kunnen zien, bovendien hebben we geen warme kleding bij ons en het schijnt daar boven behoorlijk koud te zijn.
We gaan nog even in de jacuzzi en daarna een hapje eten in het kleine restaurantje tegenover ons hotel.

17 maart.
Het is weer wat heiig vandaag zodat we besluiten een beetje in de buurt te blijven. Maar eerst luieren we wat rond het hotel, zitten te lezen op het plein of op de patio, waarna we tegen half twaalf vertrekken naar Playa Madana. Hier slenteren we een paar uurtjes rond totdat het er te warm word. We besluiten om naar een pizzeria in Isidrio te gaan, wat een heel goed besluit blijkt te zijn want de pizza’s die we daar verorberen zijn werkelijk voortreffelijk. Tegen half vier waren we weer terug in ons hotel en uitgeput als we waren van de enorme pizza zijn we gelijk een uurtje plat gegaan. Al met al is het dus een hele luie dag geworden.

18 maart.
Onze laatste dag is ook weer heel lui begonnen, lekker lezen op de Patio enz.
Daarna in de auto en weer de berg op richting de El Teide, het blijft mooi al hebben we deze weg nu al 3 keer gereden. Boven nog wat foto’s gemaakt van de lavavelden en de El Teide, waarna we naar het noorden de lange afdaling door de Pineboom bossen via de TF-24 en de TF-523 naar Güimar. We waren daar tegen 2 uur en we besloten nog eens naar het Chinese restaurant te gaan kijken. Gelukkig was het nu open dus hebben we daar maar gegeten.
Terug in ons hotel hadden we rustig de tijd om de koffer te pakken.

19 maart.
Dat was erg vroeg opstaan vanmorgen, 4.45 uur ging de wekker af. Het is bijna een uur rijden naar het vliegveld en dat ook nog eens in het donker. ’t Was even zoeken waar we de auto moesten parkeren, de bewegwijzering is niet optimaal. Om zeven uur konden we de sleutel van de auto afleveren bij Avis en toen de bagage inleveren. We vertrokken een half uur te laat, maar dat zijn we inmiddels wel gewent. Na een verder voorspoedige vlucht konden we op het vliegveld Eindhoven onze dochter Anita begroeten die ons af kwam halen.

Ons hotel.
Via Ryanair hadden we een klein hotelletje in Vilaflor geboekt. Dit is ons uitstekend bevallen. We werden ontvangen door de vriendelijke, Britse eigenaresse Angela. Het hotel stond in het historische centrum van Vilaflor. Het was een oud gebouw, de 8 kamers zijn geheel in de Spaanse style in gericht. Het is een erg goed uitgangspunt om de natuurparken van Tenerife te bezoeken en mooie wandelingen te maken. Het ligt op 1500 meter hoogte en daarmee altijd koeler dan aan de kust. Het heeft een jacuzzi en een zwembad, dat overigens leeg stond toen wij er waren. Maar dat had natuurlijk te maken met de tijd van het seizoen. Het is echt een aanrader als je niet zo houd van de drukke, toeristische uit de krachten gegroeide kustplaatsen zoals Los Cristianos, Garachio, Puerto la Cruz en Playa de las Americas.

Casa El Zaguan
Plaza Perez  Caceres Pta 11
Vilaflor Tenerife 38613
Phone:  0034 922709050     0034922709275
Mobile 0034672902608
www.hotelcasazaguan.com