Tasman Peninsula is een schiereiland zuidoostelijk van Hobart is verbonden met het vaste land door een nog geen honderd meter brede duinenrij, Eaglehawk Neck. Dit, en de afgelegen ligging en de ontelbare haaien in het omringende water maakte dat het een uitstekende plaats was om een gevangenis te bouwen. Midden op de landengte werd een deel van de duinen afgegraven en er werd een zogenaamde “Dog line” opgezet. 17 mastifs werden nop regelmatige afstand aan elkaar overlappende lijnen vastgelegd. Lantaarns werden opgesteld en een kleine groep soldaten hield de wacht. Er werden zelfs een paar honden op vlotten in het water opgesteld. Het was haast een onmogelijkheid om hierlangs te komen als gevangene. Het schiereiland is verder wonderschoon, veel bos maar ook werd er op de weilanden veel vee en schapen gehouden. De kust is dan weer liefelijk met mooie stranden en dan weer met ruige rotswanden waarin de zee diepe kloven en grotten heeft uitgespoeld. Vlakbij Eaglehawk Neck is een bijzondere rotsformatie te zien, uitgesleten door de golven. “Tessellated Pavement”
Het is een verbluffend gezicht, het lijkt of het mensenwerk is. de rotsen zijn voornamelijk gevormd uit siltstone dat ongeveer 300 miljoen jaar geleden is gevormd. In feite zijn de rotsen gebroken door de beweging van de aarde en resulteerde in wat jointing wordt genoemd. Jointing zelf is niet ongewoon, maar de aanwezigheid van zoutkristallen en constante erosie door de golven en het sediment van de Tasmanzee verdiepten het patroon en gaven het zijn opvallende uiterlijk. In 2018 hebben we bij “Downpatrick Head” aan de westkust van Ierland een dergelijk fenomeen gezien.
