7. Septarische knol uit Marokko.

Het laatste stuk door het dorpje Merzouga rijden we over een stuk piste. Er zijn hier veel auberge’s met camping mogelijkheid erbij. Uiteindelijk belanden we in auberge la tradition vlak onder aan een hoog duin. We parkeren onze voorwielen in het rode zand, slepen de stoelen naar buiten en met een glas wijn in de hand voelen we ons gelukkig. Met de hoteleigenaar maken we een afspraak voor een tour met een jeep door de Erg Chebbi. In de Sahara. We moeten daar morgenvroeg om 4 uur voor opstaan want we willen de zon op zien komen boven de duinen, dit moet een mooi gezicht zijn dat we niet willen missen.

Een lichte klop op de deur zorgt dat we wakker worden om half vijf Onze wekker heeft het af laten weten, toch zijn we nog ruim op tijd om 5 uur rijden we in de jeep met een grote boog naar de andere zijde van de Erg Chebbi. En rijden daar een eind de duinen in, vervolgens wandelen we door het mulle zand over de eerste kleine duinen. Maar al gauw worden ze hoger en na een half uur strompelen, 1 stap voorwaarts en een halve terug glijden, zitten we op 1 van de hogere duinen. We zijn op tijd, want de lucht wordt steeds roder in het oosten boven Algerije. Een fantastische belevenis.
We trekken nog verder de woestijn in en de gids brengt ons naar een plaats waar we versteende schildpadden vinden. We nemen er een paar van mee, maar ik weet wel haast zeker dat het geen schildpadden zijn, dat zoek ik thuis wel verder uit.

Het blijkt een Septarische Nodule te zijn.
Septarie is een term uit de geologie. Afgeleid van het Latijnse septum, verwijst het naar kalkhoudende concreties in kalkhoudende kleisoorten, soms van aanzienlijke omvang. Binnenin worden ze doorkruist door radiale openingen. In deze scheuren slaan vaak mineralen zoals calciet neer, maar er kunnen ook andere vulmineralen aanwezig zijn. In het centrum van septaria bevindt zich heel vaak een kern gemaakt van oorspronkelijk organisch materiaal. Niks schildpad dus!